PROFILPELAJAR.COM

Marek Kudasiewicz
Chytry Kot
Data urodzenia	1934
Data śmierci	17 grudnia 2021
Stopień harcerski	harcmistrz
Organizacja harcerska	Związek Harcerstwa Polskiego, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej
	komandor Szczepów Lotniczych im. Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury w Krakowie
Okres sprawowania	od 1976
Następca	Lech Stachura
	szczepowy Szczepu Lotniczego „Srebrzystych Ptaków”
Okres sprawowania	od 1979; do 1985
	kierownik Wydziału Harcerskiego Komendy Chorągwi Krakowskiej ZHP
Okres sprawowania	od 1982; do 1985
	zastępca komendanta hufca Kraków-Krowodrza
Okres sprawowania	od 1977; do 1980
	Odznaczenia

Marek Włodzimierz Kudasiewicz (ur. 1934, zm. 17 grudnia 2021) – instruktor harcerski, z wykształcenia inżynier ceramik, autor książek o metodyce harcerskiej, szczepowy i komandor drużyn lotniczych w Krakowie, harcmistrz.

Życiorys

Wstąpił do ZHP 10 czerwca 1945 do 83 Zagłębiowskiej Drużyny Harcerzy im. Jana III Sobieskiego w Dąbrowie Górniczej, a później do 107 Warszawskiej Drużynie Harcerzy we Włochach k. Warszawy.

Z 19 Krakowską Drużyną Harcerzy im. Żwirki i Wigury związany jest nieprzerwanie od 1957, kiedy to na polecenie władz harcerskich reaktywował drużynę w Szkole Podstawowej nr 33 przy ulicy Konarskiego. Drużyna ta przyjęła numer i tradycje wcześniejszej 19 Drużyny Harcerzy im. Żwirki i Wigury.

Pełnił kolejno funkcje drużynowego, komendanta Szczepu Lotniczego, zastępcy komendanta Szczepu „Słoneczne Drogi” ds. Programowych, przewodniczącego kręgu instruktorskiego, komendanta Szczepu „Srebrzyste Ptaki”, a od 1977 r. komandora Szczepów Lotniczych im. Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury w Krakowie (komandorię powołały szczepy lotnicze: „Gwiaździsty Szlak”, „Słoneczne Drogi” i „Srebrzyste Ptaki”). Niezależnie od działalności w szczepie aktywnie udzielał się w innych instancjach harcerskich, pełniąc m.in. funkcje kierownika referatu drużyn młodszych męskich i zastępcy komendanta hufca Kleparz-Łobzów, zastępcy komendanta Hufca Krowodrza ds. programowych, kierownika Wydziału Harcerskiego Komendy Chorągwi Krakowskiej oraz członka Rady Chorągwi. Szczególnie udzielał się na polu kształcenia młodej kadry instruktorskiej, m.in. w krakowskiej Chorągwianej Szkole Instruktorów – był komendantem i członkiem kadry licznych kursów instruktorskich. Był delegatem na VI i VII Zjazd ZHP. Reprezentował krakowską „Dziewiętnastkę” w Kręgu Instruktorów Harcerskich im. A. Małkowskiego.

Autor poradników-podręczników metodycznych: Vademecum zastępowego (po latach wznowionego pod tytułem Vademecum zastępowego „Chytrego Kota”) oraz Obrzędowy piec. Zwyczaje, obrzędy, tradycje harcerskie. Był współpracownikiem i wieloletnim członkiem kolegium redakcyjnego harcerskiego miesięcznika (obecnie kwartalnik internetowy) „Harcerz Rzeczypospolitej”.

Był zastępcą dyrektora Młodzieżowego Domu Kultury „Dom Harcerza” Kraków-Krowodrza i dyrektorem szkoły przy ulicy Katowickiej.

Uczestnik IV Światowego Zlotu ZHP poza granicami Kraju w Rising Sun w 1988.

Po 1989 znalazł się w ZHP-1918, a następnie w „rezerwie instruktorskiej” Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Był członkiem Kapituły Harcmistrzowskiej ZHP-18^[2] i Komisji Historycznej Krakowskiej Chorągwi ZHP.

Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[3] (kwatera XI A – 7 – 7).

Książki

Obrzędowy piec: zwyczaje, obrzędy, tradycje harcerskie, Marek Kudasiewicz, Warszawa; Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1987 ISBN 83-203-2708-3; Najnowsze wydanie OW Text 2007 r.
Vademecum zastępowego, Marek Kudasiewicz; Kraków; Harcerska Oficyna Wydawnicza, 1988 ISBN 83-7028-004-8; Najnowsze wydanie OW Text 2007 r.
KALENDARIUM harcerskiego 70-lecia, Marek Kudasiewicz; Kraków; Szczepy Lotnicze im. Żwirki i Wigury, 1981
Pożyteczna zima: poradnik do zimowych zajęć zastępów i drużyn harcerskich oraz zastępów NAZ Stanisław Śmietana, Marek Kudasiewicz; Związek Harcerstwa Polskiego, Kraków 1985

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (2021, „za wybitne zasługi w propagowaniu idei harcerstwa, za osiągnięcia w pracy społecznej”)^[4]^[5]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2004, „za wybitne zasługi w działalności na rzecz dzieci i młodzieży”)^[6]
Złoty Krzyż Zasługi (1981)
Brązowy Krzyż Zasługi
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1978)
Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1984)
Odznaka „Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego” (1975)
Odznakę „Za Zasługi dla Aeroklubu PRL” (1973)
Odznakę „Przyjaciela Dziecka” TPD (1979)
Złotą Odznakę „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej” (1988)
Złotą Odznakę „Za pracę społeczną dla Miasta Krakowa” (1983)
Medal Chorągwi Krakowskiej „Za Zasługi” (1985)
Medal „Za Zasługi dla Chorągwi Krakowskiej ZHP” (2009)
Honorową Odznaką z okazji stulecia Harcerstwa w Krakowie w stopniu srebrnym (2010)
„Błękitne Skrzydła” – nagrodę redakcji „Skrzydlatej Polski” (1976)^[7]

Przypisy

↑ Odszedł na wieczną wartę druh hm. Marek Kudasiewicz. zhp.pl. [dostęp 2021-12-23].
↑ Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 80. ISBN 978-83-87899-32-5.
↑ Odszedł na wieczną wartę druh hm. Marek Kudasiewicz. zhp.pl, 2021-12-17. [dostęp 2022-02-12].
↑ M.P. z 2022 r. poz. 244.
↑ Order Odrodzenia Polski dla śp. Marka Kudasiewicza. prezydent.pl, 2021-12-23. [dostęp 2022-02-12].
↑ M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 947.
↑ Dziewiętnastak, „Zeszyty Zespołu Historycznego 19 i 91 Krakowskich Lotniczych Drużyn Harcerzy, Harcerek i Zuchów im. F. Żwirki i S. Wigury” (7), Kraków, styczeń 2011 .