Przez wiele lat współpracował z Programem 3Polskiego Radia, gdzie od 1973 do 7 grudnia 1981 prezentowana była audycja satyryczna 60 minut na godzinę (kolejne wydanie miało zostać nadane 13 grudnia). W latach 1989–2009 tworzył cotygodniową audycję ZSYP w Programie 1. Polskiego Radia. Większość napisanych przez Marcina Wolskiego tekstów doczekało się realizacji w postaci skeczy i cyklicznych słuchowisk radiowych. Najbardziej znane słuchowiska napisane przez niego to Laboratorium nr 8, Świnka oraz Matriarchat. W latach 1991–1993 był współautorem popularnego programu Polskie zoo, później także szopek noworocznych, przedstawiających w krzywym zwierciadle polską scenę polityczną. Opowiadanie Świnka stało się kanwą scenariusza polskiego filmu fabularnego z 1990 o tym samym tytule. W pomyśle na film Seksmisja można zauważyć związki z Matriarchatem Marcina Wolskiego.
W latach 1993–1995 był członkiem Rady ds. Mediów przy prezydencie Lechu Wałęsie. W 2005 wszedł w skład Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich.
Od 21 lipca 2006 do 18 kwietnia 2007 był dyrektorem Programu I Polskiego Radia.
Prowadzi natomiast swój własny kanał w serwisie YouTube. Podczas spotkania w Klubie Ronina, w dniu 16 października 2023 wykluczył możliwość współpracy z jakąkolwiek stacją telewizyjną i radiową. Zaznaczył jednak, że nadal pozostaje centroprawicowym konserwatystą. Swoją pracę w Telewizji Polskiej w latach 2016-2023 podsumował zdaniem, nawiązującym do medialnej propagandy lat 70. w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej[18][19][20][21][22]:
Mówię to jako współwinny: stworzyliśmy propagandę na gorszym poziomie niż lata siedemdziesiąte. (...) Zwyciężyła logika walki, logika stalinowska: kto nie jest z nami, jest przeciw nam.
Kilka dni później, 20 października wydał oświadczenie opublikowane w Gazecie Polskiej Codziennie, w którym przeprosił za wypowiedziane na tym spotkaniu niektóre opinie, a zwłaszcza za powyższe słowa[23]:
Przepraszam, jeśli moja emocjonalna wypowiedź w Klubie Ronina kogoś obraziła, skrzywdziła lub zraniła! Zwłaszcza gdy chodzi o kolegów - pracowitych, odważnych, wybitnych. (...) Jeśli ktoś z Szanownych Czytelników też poczuł się urażony, serdecznie przepraszam.
Tłumaczył też wielokrotnie, że przekaz Telewizji Polskiej w aspekcie społeczno-politycznym w latach 2016-2023 był zbyt ostry, nastawiony na walkę i kierowany głównie do "betonowego elektoratu" PiS-u. Przyznał także, że nie wycofuje się ze swoich stwierdzeń o propagandzie TVP w tych czasach, ale nie powinien wyrażać ich w tak ostry sposób i mierzyć wszystkich jedną miarą, gdyż część dziennikarzy pracowała w tym czasie dla tego medium rzetelnie i uczciwie[24][25].
W kwietniu 2024, pomimo swoich wcześniejszych zapowiedzi nawiązał stałą współpracę z kanałem telewizyjnym TVMN (Telewizja Media Narodowe), gdzie emitowane są premierowo, raz w tygodniu jego autorskie felietony w cyklu Marcin Wolski przedstawia[26].
W 2024 wszedł w skład Obywatelskiego Komitetu Poparcia Kandydata na Urząd Prezydenta RP dr. Karola Nawrockiego[27], a w styczniu 2025 został koordynatorem utworzonego w ramach tego komitetu zespołu ds. kultury[28].
Życie prywatne
Ojcem Marcina Wolskiego był Jerzy Wolski (1901–1974) – adwokat, żołnierz, zaś braćmi jego ojca:
Stanisław Wolski – harcerz i żołnierz odznaczony Virtuti Militari,
Stefan Wolski – żołnierz, więziony w więzieniu stalinowskim,
Zbigniew Wolski (ur. 1907) – działacz konspiracji antyhitlerowskiej i ofiara Auschwitz.
Dziadkiem ze strony ojca był działacz Związku Ludowo-Narodowego, przewodniczący Społecznej Rady Obrony Miasta Biłgoraja i burmistrza Biłgoraja – Franciszek Wolski (1868–1931), natomiast babką – Stanisława z domu Ereth – działaczka Organizacji Kobiet Narodowych w Biłgoraju[29].
Matką Marcina Wolskiego była Krystyna z domu Karczewska, II voto Żytyńska (1920–1993) – dziennikarka i sportsmenka. Jej ojcem był Tadeusz Karczewski (1888–1949) – uczestnik bitwy Warszawskiej, zaś matką Kazimiera Karczewska[29].
Marcin Wolski jest także podróżnikiem. Zwiedził ponad 100 krajów świata. W roku 2020 ukazała się jego książka pt. W80 podroży dookoła świata, w której opisuje swoje podróże i wrażenia ze spotkań z innymi kulturami[30].
Agent dołu. Czarci pomiot (SuperNowa 2009, ISBN 978-83-7578-019-2) – kolejne wznowienie Agenta dołu wraz z dodatkowymi rozdziałami Diabelska dogrywka, Agent góry i Czarci pomiot
