Marcela Agoncillo
|
| Data urodzenia
|
24 czerwca 1859
|
| Data śmierci
|
30 czerwca 1946
|
| Zawód, zajęcie
|
działaczka niepodległościowa
|
|
|
Marcela Mariño de Agoncillo (ur. 24 czerwca 1859, zm. 30 maja 1946) – filipińska działaczka niepodległościowa.
Życiorys
Urodziła się 24 czerwca 1859 w Taal w prowincji Batangas jako córka Francisca Mariño oraz Eugenii Coronel. Pochodziła z zamożnej rodziny[1]. Dorastała w rodzinnym mieście[2]. Kształciła się w prestiżowym Colegio de Santa Catalina, prywatnej szkole dla dziewcząt w manilskim Intramuros. Relatywnie późno, bo jako trzydziestolatka poślubiła prawnika Felipe Agoncillo. Doczekała się z nim pięciu córek, kolejno Lorenzy, Gregorii, Eugenii, Marceli oraz Marii[3].
Wspólnie z mężem udała się na emigrację polityczną po wybuchu rewolucji filipińskiej w 1896. Małżonkowie wyjechali do Hongkongu, idąc śladem wielu innych przedstawicieli filipińskiej elity intelektualnej i politycznej. Zabrali ze sobą również córki. Właśnie w Hongkongu w maju 1898 Emilio Aguinaldo, polityk stojący na czele filipińskiego rządu rewolucyjnego poprosił Agoncillo o uszycie flagi państwowej wykonanej według jego własnego projektu. Kobieta zakupiła niezbędny jedwab i w ciągu pięciu dni stworzyła ów symbol narodowy[4]. Pomagały jej najstarsza córka Lorenza oraz Delfina Herbosa de Natividad, siostrzenica Jose Rizala[5]. Agoncillo osobiście wręczyła gotową flagę Aguinaldo. Ten zaś zabrał ją ze sobą na Filipiny. Wykonana przez Marcelę flaga powiewała podczas ceremonii ogłoszenia filipińskiej niepodległości w Kawit w prowincji Cavite 12 czerwca 1898[6]. Marcela nie mogła być świadkiem naocznym uroczystości, pozostała bowiem w Hongkongu[7].
Zmarła 30 maja 1946. Pochowano ją wraz z mężem na manilskim cmentarzu La Loma. Zgodnie z jej ostatnim życzeniem ich dom w Taal przekształcono w muzeum. Zapisała się w filipińskiej pamięci zbiorowej. Nazywana jest matką filipińskiej flagi[8].
Przypisy
