Manuela Sáenz
|
| Data i miejsce urodzenia
|
1797
Quito
|
| Data śmierci
|
1856
|
|
|
|
Manuela Sáenz (ur. 1797 w Quito, zm. 1856) – ekwadorska rewolucjonistka, pionierka feminizmu w Ameryce Południowej, kochanka Simóna Bolívara.
Życiorys
Urodziła się w 1797 roku w Quito jako nieślubna córka Maríi Joaquiny de Aizpuru, kochanki hiszpańskiego przedsiębiorcy Simóna Sáenza[1]. W 1817 roku wyszła za mąż za zamożnego angielskiego kupca Jamesa Thorne'a[1]. Wkrótce przeniosła się z mężem do Limy, gdzie mieszkała do 1820 roku[1]. W tym mieście działała na rzecz niepodległości Peru[1]. Za swoje działania w tym zakresie otrzymała order od władz Peru, została też dopuszczona do żeńskiej sekcji tzw. Zakonu Słońca, organizacji patriotycznej stworzonej przez José de San Martína[2]. Uważano ją za skandalistkę ponieważ kwestionowała przyjęte wówczas role płciowe obowiązujące kobiety[3] - ostentacyjnie odmawiała chodzenia do kościoła, angażowała się w życie polityczne, jeździła konno i posługiwała się bronią palną[4]. W 1822 w Quito roku poznała Simóna Bolívara[5] i stała się jego towarzyszką życia aż do jego śmierci w 1830 roku[6]. Po śmierci Bolivara żyła w ubóstwie, zmarła w 1856 roku[4].
W 2010 roku pochowano ją z honorami obok Bolívara w Panteonie Narodowym w Caracas[4]. Współcześnie Sáenz jest inspiracją dla feministek w Wenezueli, Kolumbii i Ekwadorze[4].
Przypisy
Bibliografia
- John Lynch: Simon Bolivar: A Life. Yale University Press, 2007. ISBN 978-0-300-12604-4.
- Pamela Murray: For glory and Bolívar: the remarkable life of Manuela Sáenz. Austin, Tex.: 2010. ISBN 978-0-292-72151-7.
- Tomasz Targański. Manuela Sáenz. „Pomocnik historyczny - dzieje Ameryki Łacińskiej”. 9, 2019. ISSN 2391-7717.
