Magura – słowo pochodzenia wołoskiego[1][2], oznaczające wyniosły, samotny masyw górski.
Najprawdopodobniej przejęte ok. VI w. od Słowian i przekształcone z *mogyla („mogiła, kurhan, wzgórze”) na magura[3].
Wraz z migracjami Wołochów rozpowszechniło się na obszar całych Karpat. Występuje w nazwach licznych obiektów geograficznych, w szczególności pasm i szczytów górskich.
- Góry
- Nazwiska i pseudonimy
- Inne
- Zobacz też
Przypisy
- ↑ Nazwy wymienione w publikacji: Wojciech Krukar „Przyczynek nazewniczy do historii osadnictwa dorzecza górnego Sanu” [1]
- ↑ Wymienione w publikacji w języku rumuńskim: dr. Simona Condurateanu „Istorie și toponimie românească în Carpații situați în afara României”, Dacia Magazin nr 58, maj 2008, [2]
- ↑ Por. hasło mogiła Bruckner A. Słownik etymologiczny języka polskiego (1957)
Linki zewnętrzne