Do uzyskania syntezy termojądrowej reagujące jądra muszą mieć duże prędkości co odpowiada wysokiej temperaturze plazmy. Plazmy o tak wysokiej temperaturze nie można przechowywać w naczyniu.
Do uwięzienia magnetycznego plazmy stosuje się pole magnetyczne ukształtowane w torus (tokamak) oraz zwierciadła magnetyczne.
Rozważając zachowanie się plazmy w polu magnetycznym rozpatruje się ją jako ośrodek przewodzący znajdujący się w polu magnetycznym oraz jako ruch jonu w polu magnetycznym. Jon poruszając się w polu magnetycznym porusza się po linii śrubowej wokół linii pola magnetycznego, co ogranicza jego ruch w kierunku prostopadłym do pola magnetycznego.
Magnetyczne uwięzienie to jedna z dwóch głównych gałęzi badań nad energią syntezy jądrowej. Druga gałąź to inercyjne uwięzienie elektrostatyczne plazmy. Magnetyczne uwięzienie jest lepiej zbadane oraz rozwinięte technologicznie i jest uważane za bardziej obiecujące pod kątem produkcji energii. 500-megawatowa, generująca ciepło elektrownia syntezy jądrowej oparta na tokamakowej geometrii uwięzienia magnetycznego jest obecnie budowana we Francji (patrz ITER).
Alternatywne geometrie oraz metody łączące obie metody uwięzienia plazmy są też rozważane - patrz reaktor typu polywell.
