Maciej Mosiński

Maciej Mosiński, Maciej z Bnina Moszyński herbu Łodzia (ur. po 1420 – zm. w 1492/1493 roku) – starosta generalny Wielkopolski w latach 14731484, wojewoda poznański w latach 1477–1492/1493, wojewoda kaliski w latach 14751477, krajczy koronny w latach 1467–1475, starosta przemyski w latach 1481–1492[1], starosta Mosiny w latach 1448–1493, starosta Ujścia w latach 1473–1493[2].

Życiorys

Pochodził z rodziny Bnińskich – wielkopolskiej rodziny magnackiej, wywodzącej się z Bnina pod Poznaniem (komesowie na Bninie). W Samostrzelu zachował się pałac rodziny Bnińskich. Przyjął on nazwisko od miasta Mosina, gdzie ojciec Piotr Bniński (1390-1448; kasztelan gnieźnieński, podróżnik i geograf) był starostą. Matką była Elżbieta z Gułtów[3] - Gułtowska (z 1427 r.).

Jego braćmi byli:

Maciej Mosiński miał cztery siostry; Barbarę, Dorotę i Annę oraz Małgorzatę.

Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Anna Dembińska z Dębna - córka Jakuba Dembińskiego (ok. 1427-1490) – kasztelana krakowskiego.

Drugą była poślubiona przed 1467 roku Nawojka z Koniecpola (zm. między 3 I 1531 r. a 1 III 1532 r.), córka Mikołaja z Koniecpola - podkomorzego i starosty przemyskiego i Doroty Zarembianki z Kalinowy.

Potomkowie

Z pierwszego małżeństwa:

Z drugiego małżeństwa:

  • Hieronim Jarosławski (lub Mosiński) (h. Leliwa) (1498-1521) – pisał się niemal stale Mosiński, trzymając po ojcu królewszczyzny: Mosinę i Ujście.
  • Jadwiga Jarosławska z Bnina (1496-1501) – początkowo niezamężna, potem żona Andrzeja Myjomskiego.

Bibliografia

  • J. Knopka; Polacy w Grecji Historia i współczesność, Bydgoszcz 1997
  • Polski Słownik Biograficzny (t. 19 s. 14) (t. 26 s. 386)
  • Teki Dworzaczka, hasła Bnińscy, Moszyńscy, [1]

Przypisy

  1. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV–XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 158.
  2. Antoni Gąsiorowski, Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 71.
  3. A. Gąsiorowski, W. Albrecht-Szymanowska, Wielkopolski słownik biograficzny, 1981.