M1911 Campaign Hat – kapelusz będący przepisowym nakryciem głowy United States Army w latach 1911-1939. Potem używany w ograniczonym stopniu. Obecnie unowocześniona wersja jest szeroko używana przez instruktorów musztry Sił Zbrojnych USA.
Historia
Kapelusze oficjalnie wprowadzono 8 września 1911 roku. Zastąpiono je furażerkami Garrison Cap w roku 1939 (wcześniej używane w ograniczonym stopniu, np. w pojazdach). Powodów był kilka. Po pierwsze kapelusze nie dawały ochrony szyi i uszu w zimniejszą pogodę. Ponadto ich kształt utrudniał przechowywanie oraz transport. Kolejnym powodem był materiał, nie był wodoodporny (za to nasiąkał), był kosztowny, a także był za ciepły na tereny tropikalne. Po roku 1939 M1911 Campaign Hat używane były w ograniczonym stopniu, były na wyposażeniu żołnierzy stacjonujących m.in. na Alasce czy Filipinach.
Obecnie unowocześniona wersja stała się znakiem rozpoznawczym instruktorów musztry w wojsku amerykańskim.
Konstrukcja
Kapelusz wykonano z filcu w kolorze ciemnooliwkowym. Posiadał rondo oraz otwory wentylacyjne. Ponadto kapelusze wyposażono w skórzany pasek pod brodę (podpinka).
Barwy
Kapelusze były obwiązane sznurem. Jego kolor wskazywał rodzaj wojsk[1]: