Mārtiņš Perts
Data i miejsce urodzenia
|
8 sierpnia 1946 Ryga
|
Ambasador Łotwy w Polsce
|
Okres
|
od 1992 do 1997
|
Następca
|
Aivars Vovers
|
Ambasador Łotwy we Włoszech
|
Okres
|
od 1997 do 2002
|
Ambasador Łotwy w Hiszpanii
|
Okres
|
od 2004 do 2008
|
Ambasador Łotwy w Hiszpanii
|
Okres
|
od 2008 do 2013
|
Odznaczenia
|
|
Mārtiņš Perts (ur. 8 sierpnia 1946 w Rydze[1]) – łotewski prawnik, wykładowca i dyplomata, ambasador w Polsce (1992–1997), Włoszech (1997–2002), Hiszpanii (2004–2008) i Izraelu (2008–2013).
Życiorys
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Łotewskim, po czym pracował na Wydziale Prawa macierzystej uczelni jako starszy wykładowca. W 1991 podjął pracę w nowo utworzonym Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej. Rok później mianowano go pierwszym od 1939 przedstawicielem dyplomatycznym Łotwy w Polsce. Funkcję ambasadora w Warszawie pełnił do 1997. W tym samym roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP. W 1997 uzyskał nominację na ambasadora nierezydującego w Bułgarii.
W latach 1997–2002 pełnił obowiązki ambasadora we Włoszech (akredytowany również w: Grecji, San Marino i na Malcie). Był również stałym przedstawicielem Łotwy przy FAO. Po powrocie do kraju stanął na czele Protokołu Dyplomatycznego Republiki Łotewskiej. W latach 2004–2008 był przedstawicielem Łotwy w Hiszpanii.
Od 2008 do 2013 był ambasadorem w Izraelu, po czym udał się na emeryturę[2][3].
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1997)[4].
Przypisy
Bibliografia