| Data i miejsce urodzenia
|
18 grudnia 1949
Budapeszt
|
| Data i miejsce śmierci
|
16 października 2020
Budapeszt
|
| Wzrost
|
175 cm
|
| Pozycja
|
napastnik
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1972–1975
|
 Węgry
|
6
|
(2)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
László Branikovits (ur. 18 grudnia 1949 w Budapeszcie, zm. 16 października 2020 tamże) – węgierski piłkarz grający na pozycji napastnika. Był reprezentantem Węgier.
Kariera klubowa
Swoją karierę piłkarską Branikovits rozpoczął w juniorach takich klubów jak: Postás SE (1961-1962) i Ferencvárosi TC (1962-1966). W 1967 roku awansował do kadry pierwszego zespołu i w sezonie 1967 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze węgierskiej. W Ferencvárosi grał do końca sezonu 1975/1976. Z klubem tym wywalczył trzy tytuły mistrza Węgier w sezonach 1967, 1968 i 1975/1976, cztery wicemistrzostwa Węgier w sezonach 1970, 1970/1971, 1972/1973 i 1973/1974 oraz zdobył trzy Puchary Węgier w sezonach 1971/1972, 1973/1974 i 1975/1976. W sezonie 1974/1975 dotarł z nim do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, jednak w finałowym, przegranym 0:3 meczu z Dynamem Kijów, nie wystąpił.
W 1976 roku Branikovits przeszedł do klubu Csepel SC, w którym występował przez dwa sezony. W sezonie 1978/1978 grał w Budapesti Építők SC, a w latach 1979-1981 był zawodnikiem Dunavarsányi Petőfi, w którym zakończył swoją karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Węgier Branikovits zadebiutował 29 marca 1972 w przegranym 0:2 towarzyskim meczu z Republiką Federalną Niemiec, rozegranym w Budapeszcie. W tym samym roku był w kadrze Węgier na Igrzyska Olimpijskie w Monachium, na których zdobył srebrny medal. Grał również w eliminacjach do Euro 72 i eliminacjach do Euro 76. Od 1972 do 1975 rozegrał w kadrze narodowej 6 meczów i strzelił 2 gole.
Bibliografia
.svg){kind=small}