Lufar
| Pomatomus saltatrix[1]
|
| (Linnaeus, 1766)
|
|
|
|
| Systematyka
|
| Domena
|
eukarionty
|
| Królestwo
|
zwierzęta
|
| Typ
|
strunowce
|
| Podtyp
|
kręgowce
|
| Nadgromada
|
kostnoszkieletowe
|
| Gromada
|
promieniopłetwe
|
| Podgromada
|
nowopłetwe
|
| Infragromada
|
doskonałokostne
|
| Nadrząd
|
kolcopłetwe
|
| Rząd
|
okoniokształtne
|
| Podrząd
|
okoniowce
|
| Rodzina
|
lufarowate
|
| Rodzaj
|
Pomatomus
Lacepède, 1802
|
| Gatunek
|
lufar
|
| Synonimy
|
- Cheilodipterus heptacanthus Lacepède, 1801
- Cheilodipterus saltatrix (Linnaeus, 1766)
- Chromis epicurorum Gronow, 1854
- Gasterosteus saltatrix Linnaeus, 1766
- Gonenion serra Rafinesque, 1810
- Lopharis mediterraneus Rafinesque, 1810
- Perca lophar Forsskål, 1775
- Pomatomix saltatrix (Linnaeus, 1766)
- Pomatomus pedica Whitley, 1931
- Pomatomus saltator (Linnaeus, 1766)
- Pomatomus skib Lacepède, 1802
- Scomer sypterus Pallas, 1814
- Sparactodon nalnal Rochebrune, 1880
- Sypterus pallasii Eichwald, 1831
- Temnodon conidens Castelnau, 1861
- Temnodon saltator (Linnaeus, 1766)
|
|
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
|
|
|
|
|
|
Lufar[3], skrzelołusk[4], tasergal[4] (Pomatomus saltatrix) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej, jedyny przedstawiciel rodzaju Pomatomus oraz rodziny lufarowatych[4] (Pomatomidae).
Występowanie
Jest rybą pelagiczną zasiedlającą wody słone i półsłone tropikalnych i umiarkowanych mórz i oceanów. Gatunek spotykany był praktycznie wszędzie z wyłączeniem płn.-zach. - wsch. obszarów Oceanii na Pacyfiku. Na terenie Europy spotykany w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym.
Charakterystyka
Typowy drapieżnik o drobnych lecz ostrych zębach mogących rozszarpywać ciało ofiar. Niektóre z tych zębów przekształciły się w rodzaj kłów. Jest bardzo szybki polując na ławice drobnych ryb, przy czym jego żarłoczność jest bardzo duża. Dla zwiększenia swej żarłoczności potrafi wywołać u siebie coś na kształt bulimii usuwając z żołądka treść pokarmową aby móc znowu zajadać się nowym pożywieniem. W zależności od miejsca i pory roku odżywiać się może również krewetkami czy kalmarami. Jest też kanibalem zjadając drobne ryby ze swego gatunku.
Dorasta do 1,3 m długości i masy ciała dochodzącej 15 kg[5].
Znaczenie gospodarcze
Mimo dużej wartości smakowej mięsa jest odławiany sporadycznie. Największym zagrożeniem dla gatunku jest kanibalizm i przełowienie młodych osobników co powoduje spadek liczebności.
Przypisy
- ↑ Pomatomus saltatrix, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Pomatomus saltatrix, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b c Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ Fishbase
Bibliografia
- Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
