Ludwik Spiess

Ludwik Spiess
ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Ludwik Henryk Spiess

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1820
Warszawa

Data i miejsce śmierci

5 września 1896
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie (al. 5, nr 21)

Zawód, zajęcie

farmaceuta, przemysłowiec

Rodzice

Henryk Bogumir i Elżbieta Maria z Marchandów

Małżeństwo

Anastazja z Dursów (1822–1895)

Dzieci

Stefan Spiess

Krewni i powinowaci

Ludwik Spiess (wnuk)

Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Ludwika Spiessa na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Ludwik Henryk Spiess (ur. 5 sierpnia 1820 w Warszawie, zm. 5 września 1896 tamże) – polski farmaceuta, przemysłowiec, prekursor przemysłu farmaceutycznego w Polsce.

Życiorys

Był synem Henryka Bogumira (farmaceuty) i Elżbiety Marii z Marchandów. Był właścicielem składu aptecznego i chemicznego założonego przez niego w 1844 w Warszawie. W 1848 wybudował fabrykę nawozów sztucznych w Rudzie Guzowskiej (dzisiaj Żyrardów). W 1860[1] przejął po ojcu jeden z największych w Królestwie Polskim zakładów chemicznych – fabrykę w Tarchominie. Przeniósł do niej produkcję nawozów sztucznych, rozbudował ją i poszerzył asortyment produkowanych wyrobów o kosmetyki i galenowe preparaty (leki otrzymywane metodą ekstrakcji z produktów pochodzenia naturalnego, nazwa od Galena, starożytnego lekarza).

Od 1874 kierował fabryką wraz z synem Stefanem pod szyldem: Fabryka Płodów Chemicznych Ludwik Spiess i Syn. Wytwórnia ta była poprzednikiem tarchomińskiej Polfy.

Funkcje społeczne

  • współzałożyciel oraz wieloletni prezes Kasy Pożyczkowej Przemysłowców Warszawskich
  • członek komitetu zborowego oraz prezes Rady Szczegółowej szpitala Ewangelickiego
  • dyrektor Warszawskiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu
  • starszy wydziału kasowego Kolegium Kościelnego

Życie prywatne

W 1846 ożenił się z Anastazją z Dursów (1822–1895). Mieli syna Stefana (1847–1893). Wnukiem Ludwika Spiessa był Ludwik Julian Spiess (1872–1956). Ludwik Spiess spoczywa w grobowcu rodzinnym na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (al. 5, nr 21)[2].

Publikacje

  • Rys historyczno–statystyczny szpitali i innych zakładów dobroczynnych w Królestwie Polskim, 1872
  • Opisanie szpitala Ewangelickiego w Warszawie, 1875
  • Pamiętnik kasy Pożyczkowej Przemysłowców Warszawskich, 1895

Przypisy

  1. ↑ Jan Berger: Historia Białołęki i jej dzień dzisiejszy. Pod zaborami.. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-25)]. (pol.).
  2. ↑ śp. LUDWIK HENRYK SPIESS

Bibliografia

  • Eugeniusz Szulc: Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie : zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państ. Instytut Wydawniczy, 1989. ISBN 83-06-01606-8.
  • Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 798. ISBN 83-01-08836-2.
  • Eugeniusz Szulc, Cmentarze Ewangelickie w Warszawie, Tadeusz Rudkowski (oprac.), Warszawa: KAW, 1989, s. 90, ISBN 83-03-02835-9, OCLC 834745228.
  • Z żałobnej karty: Ludwik Spiess. „Tygodnik Ilustrowany”. 37, s. 720, 12 września 1896. [dostęp 2013-03-24].