Helenę Radziwiłł (1805–1827) – w 1825 roku w Poznaniu wyszła za mąż za księcia Wilhelma Fryderyka Radziwiłła, XIII ordynata na Nieświeżu.
Leona Hieronima Radziwiłła (1808–1885) – późniejszy generał w armii carskiej i X ordynat na Klecku. Jego edukacją zajmował się francuski emigrant i rojalista Jean de Nève.
Ordynacja klecka
Dziedzicząc po ojcu, Michale Hieronimie Radziwille, Ludwik Mikołaj objął ordynację klecką.
Rodzina Radziwiłłów ustanowiła ordynacje rodowe — specjalne fundacje rodzinne mające na celu zabezpieczenie majątków przed rozdrobnieniem. Ordynacje te rządziły się prawami nadanymi przez sejm i nie podlegały podziałowi w procesie dziedziczenia. Właścicielem ordynacji był zazwyczaj najstarszy syn, a w przypadku braku bezpośredniego następcy wybierano nowego ordynata.
Radziwiłłowie posiadali trzy główne ordynacje związane z ich kluczowymi posiadłościami: nieświeską, ołycką i klecką. Ludwik Mikołaj jako XI ordynat zarządzał ordynacją klecką, dbając o jej integralność i ciągłość w ramach rodu.
Dalsze losy rodziny
Małżeństwo Marianny i Ludwika Mikołaja spędziło pewien czas w Warszawie, gdzie w 1808 r. urodził się ich syn Leon Hieronim. Dzięki staraniom rodziców otrzymał on staranne wykształcenie domowe pod okiem Jeana de Nève[3].
Po małżeństwie córki Heleny z Wilhelmem Fryderykiem Radziwiłłem, sytuacja rodzinna wyglądała tak, że księżna Marianna z Wodzińskich Radziwiłłowa była XI ordynatową klecką, podczas gdy jej córka Helena została XIII ordynatową nieświeską.
Księżna Marianna zmarła w czerwcu 1823 r. w wieku około 40 lat. Pochowana została w rodzinnym dworze w Radzwiłłmontach. Klilka lat później, w 1827 r., w bardzo młodym wieku 22 lat zmarła jej córka Helena. Jej mąż, książę Ludwik Mikołaj zmarł w 1830 r.
Po śmierci ojca, w wieku 22 lat ich syn, książę Hieronim Leon Radziwiłł, został XII ordynatem kleckim.
↑Elżbieta Aleksandrowska, Emanuel Rostworowski, Polska Akademia Umiejętności (red.), Polski słownik biograficzny. T. 30: Radwan - Reguła Tadeusz, Wrocław [etc]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1987, s. 283, ISBN 978-83-04-00148-0.
