Ludwik I Orleański, zwany Pobożnym (Le Pieux) (ur. 4 sierpnia1703 w Wersalu, zm. 4 lutego1752 w Paryżu), pułkownik-generał królewskiej infanterii, wielki mistrz Połączonych Zakonów św. Łazarza z Jerozolimy i Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel, książę Chartres w latach 1703–1723, książę Orleanu, de Valois, de Nemours, de Montpensier, de Joinville, de La Roche-sur-Yon, hrabia de Beaujolais, de Vermandois i de Soissons, par Francji od 1723 r., kawaler Orderu Świętego Ducha od 1740 r.