Od 2014 r. rząd chiński pod administracją sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Chin (KPCh) Xi Jinpinga realizuje politykę, w wyniku której ponad milion muzułmanów z ludności tureckiej w Chinach zostało uwięzionych w obozach reedukacyjnych[5][6]. Niezależni eksperci nie mają możliwości kontroli sytuacji w obozach, ale wielu uważa, że są tam liczne ofiary śmiertelne; np. Ethan Gutmann, badacz Chin z Victims of Communism Memorial Foundation, szacuje liczbę ofiar na 5–10% więźniów rocznie[7][8]. Jest to największa masowa akcja aresztowania i uwięzienia mniejszości etnicznych i religijnych od czasów II wojny światowej[9][10]. Eksperci szacują, że od 2017 r. w Chinach zrównano z ziemią lub zniszczono około szesnaście tysięcy meczetów, a setki tysięcy dzieci siłą oddzielono od rodziców i wysłano do szkół z internatem[11][12][13][14].
Działania władz chińskich obejmują długookresowe przetrzymywanie Ujgurów w obozach internowania, pracę przymusową, zabranianie ujgurskich praktyk religijnych, indoktrynację polityczną, przymusową sterylizację, antykoncepcję i aborcję[15][16][17][18][19]. Chińskie statystyki rządowe podają, że od 2015 do 2018 r. wskaźnik urodzeń w głównie ujgurskich regionach Hotan i Kaszgar spadł o ponad 60%. W tym samym okresie przyrost naturalny w całym kraju zmniejszył się o 9,69%[17][20].
Ci, którzy oskarżają Chiny o ludobójstwo, wskazują na umyślne czyny popełnione przez chiński rząd, które, jak twierdzą, są sprzeczne z art. II Konwencji o ludobójstwie[3], który zakazuje czynów popełnionych z zamiarem zniszczenia całości lub części grupy rasowej lub religijnej, w tym wyrządzania poważnej krzywdy cielesnej lub psychicznej członkom grupy oraz środków mających na celu zapobieganiu narodzinom w grupie[21].
Stany Zjednoczone uznały łamanie praw człowieka za ludobójstwo, ogłaszając swoje wnioski 19 stycznia 2021 r.[24] Od tego czasu ustawodawcy w kilku krajach przyjęli wnioski określające działania Chin jako ludobójstwo (m.in. w Kanadzie[25], Holandii[26], Wielkiej Brytanii[27], Francji[28] i na Litwie[29]). Inne parlamenty, takie jak parlament Nowej Zelandii[30], Belgii[31], i Republiki Czeskiej[32], potępiły traktowanie Ujgurów przez rząd chiński jako „poważne naruszenia praw człowieka” lub zbrodnie przeciwko ludzkości.
↑GulchehraG.HojaGulchehraG., Internment Camps in Xinjiang’s Aksu Separated by Crematorium [online], Radio Free Asia, 13 listopada 2020 [dostęp 2022-09-14], Cytat: Ethan Gutmann, another fellow at the Victims of Communism Memorial Foundation, told RFA he estimates anywhere from five to 10 percent of detainees have died each year in the camps(ang.).
↑Joanne SmithJ.S.FinleyJoanne SmithJ.S., Why Scholars and Activists Increasingly Fear a Uyghur Genocide in Xinjiang, „Journal of Genocide Research”, 23 (3), 2021, s. 348–370, DOI: 10.1080/14623528.2020.1848109, ISSN1462-3528 [dostęp 2022-09-14], Cytat: Since 2017, deaths of detainees had occurred in the “re-education camps” as a result of beating or neglect, withheld medication, poor nutrition or suicide.
↑Joanne SmithJ.S.FinleyJoanne SmithJ.S., Why Scholars and Activists Increasingly Fear a Uyghur Genocide in Xinjiang, „Journal of Genocide Research”, 23 (3), 2021, s. 348–370, DOI: 10.1080/14623528.2020.1848109, ISSN1462-3528 [dostęp 2022-09-04].