Lucius Scribonius Libo – syn Lucjusza Skryboniusza Libona i Kornelii Pompei Magny, brat Marka Skryboniusza Libona Druzusa. Konsul w 16 n.e.[1][2]
Życiorys
Ze strony matki był potomkiem Gnejusza Pompejusza Wielkiego. W 16 n.e. był konsulem przez pierwszą część roku razem z Sisenną Statiliuszem Taurusem. W tym samym roku jego brat Marek Skryboniusz Libon Druzus popełnił samobójstwo po tym jak został oskarżony o przygotowywanie zamachu stanu przeciwko Tyberiuszowi[3]. Był jednym z siedmiu kapłanów zwanych epulonami (septemviri epulonum)[4] oraz prawdopodobnie właścicielem kamieniołomów w Lunie[5] w Etrurii.
Dzieci
Zobacz też
Drzewo genealogiczne Skryboniuszów Libonów
Przypisy
- ↑ Tacyt, Roczniki, II 1.
- ↑ PIR i III 184, 185 (nr 212) ↓ . Tekst na stronie archive.org:
184, 185. [dostęp 2014-01-31]. (łac.).
- ↑ Tacyt, Roczniki, II 27-32.
- ↑ CIL XIV 02502. [dostęp 2014-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (łac.). EDCS. [dostęp 2014-01-30]. Inskrypcja znaleziona w Tusculum w rejonie Lacjum we Włoszech o treści: s]CRIBONIVS • LIB[o] | CO(n)S(ul) | [vi]I • VIRVM EPVLONVM
- ↑ CIL XI 06948. [dostęp 2014-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)]. (łac.). EDCS. [dostęp 2014-01-30]. Inskrypcja znaleziona w Lunie w Etrurii o treści: IMP(eratore) CAESARE AVGVST(o) XII[I] | M(arco) PLAVTIO SILVAN(o) CO(n)S(vlibvus) | L(vcivs) SCREIBONIVS LIBONIS L(ibertvs) | DIOGENES | SILVANO
Źródła
Bibliografia
- Prosopographia Imperii Romani. Pod redakcją Paula von Rohdena i Hermanna Dessaua. T. III. Berlin: Georg Reimer, 1898. (łac.).