Louis Boisrond Tonnerre na haitańskim znaczku pocztowym
Louis Félix Mathurin Boisrond-Tonnerre (ur. 1776[1] zm. 23/24 października 1806) – haitański polityk i pisarz.
Pełnił funkcję sekretarza dowódcy wojsk walczących o niepodległość Haiti, generała Jean-Jacques Dessalinesa. Na jego zlecenie w nocy z 31 grudnia 1803 na 1 stycznia 1804 napisał tekst, który kilka godzin później, podczas konferencji dowódców armii w Gonaïves odczytano jako Deklarację Niepodległości Haiti[2]. Był także autorem innego odczytanego podczas obrad dokumentu – proklamacji Dessalinesa do ludu Haiti. Wzywał w niej do wyrzeczenia się Francji i strzeżenia uzyskanej wolności[3].
Jako powiernik i bliski współpracownik szefa państwa miał przemożny wpływ na kształt wydawanych przezeń aktów prawnych[4]. Współtworzył petycję, w której, w imieniu wojskowych i ludu, postulował wprowadzenie monarchii[5].
W okresie I Cesarstwa wchodził w skład pozakonstytucyjnej tajnej rady prywatnej, specjalnego ciała doradczego Jakuba I[6]. Rywalizował o władzę z J. Chanlattem i Mentorem[7]. Przyczynił się do odsunięcia od dworu większości generalicji (m.in. Alexandre’a Pétiona[8]).
Stracony w nocy z 23 na 24 października 1806.
Pozostawił pamiętniki wydane przez Josepha Saint-Rémy jako Mémoires pour servir à l’histoire d’ Haïti... (Paryż 1851[9][10]).
