Boska Liturgia Świętego Jakuba, Brata Pańskiego – jeden ze wschodnich obrządków (rytów) sprawowania liturgii chrześcijańskiej, wywodzący się z Jerozolimy i przypisywany Apostołowi Jakubowi.

Liturgia świętego Jakuba ma swoje korzenie w zachodnio-syryjskiej rodzinie liturgicznej i była bazą do utworzenia ponad sześćdziesięciu anafor^[1], a także kolejnych okazałych rodzin liturgicznych: rytu ormiańskiego i rytu bizantyjskiego^[2].

Według tradycji autorem liturgii był św. Jakub Apostoł, pierwszy biskup Jerozolimy. Współcześni liturgiści czas powstania liturgii szacują na przełomie IV i V wieku, z wykorzystaniem niektórych modlitw i gestów pochodzących z czasów apostolskich. Obecnie liturgia św. Jakuba jest odprawiana 5 listopada, w dzień pamięci św. Apostoła Jakuba. W latach 90. XX wieku wznowiono odprawianie tej liturgii w Polsce^[3].

Do najbardziej znanych rytów, zbudowanych na anaforze świętego Jakuba, zalicza się Liturgię św. Bazylego Wielkiego i Liturgię św. Jana Chryzostoma^[4].

• Liturgia św. Bazylego Wielkiego
• Liturgia św. Jana Chryzostoma
• Ryt aleksandryjski
• Ryt antiocheński

• Boska Liturgia Świętego Jakuba Apostoła Brata Pańskiego - cerkiew.pl (tekst - tłumaczenie polskie).
• Liturgia św. Jakuba Apostoła w Katedrze pw. św. Mikołaja w Białymstoku - You Tube (5.11.2013).
• Jezuita o. Marek Błaza Proklamacja Słowa Bożego w bizantyjskiej tradycji liturgicznej - jezuici.pl

• Bronisław Mokrzycki, Droga chrześcijańskiego wtajemniczenia, Warszawa 1983.