Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Estonii – lista miejsc w Estonii wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972^[1] i ratyfikowanej przez Estonię 27 października 1995 roku^[2].

Obecnie (stan na 2023 rok) na liście znajduje się 2 miejsca dziedzictwa kulturowego^[2].

Na estońskiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Estonia zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa, znajdują się 3 obiekty (stan na 2023 rok)^[2].

Stare Miasto w Tallinnie

Obiekty wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO^[a]

Zobacz multimedia związane z tematem: Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Estonii

Poniższa tabela przedstawia estońskie obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO:

Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;

Obiekt – polskie tłumaczenie nazwy wpisu na liście^[3] wraz z jej angielskim oryginałem^[2];

Położenie – miasto, prowincja; współrzędne geograficzne;

Typ – klasyfikacja według Komitetu Światowego Dziedzictwa^[4]:

• kulturowe (K),
• przyrodnicze (P),
• kulturowo–przyrodnicze (K,P);

Rok wpisu – roku wpisu na listę i rozszerzenia wpisu;

Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.

     Wpisy transgraniczne

Nr ref.	Obiekt	Zdjęcie	Położenie	Typ	Rok	Opis
822	Zabytkowe centrum Tallina Tallinna vanalinn		Tallinn Prowincja Harjumaa 59°26′14″N 24°44′43″E/59,437222 24,745278	K (ii)(iv)	1997 2008	Historyczne centrum Tallina jest wybitnym przykładem średniowiecznego północnoeuropejskiego miasta handlowego. Miasto powstało w XIII wieku przy zamku zbudowanym przez rycerzy zakonu krzyżackiego. Od XIII do XVI wieku miasto było ważnym ośrodkiem Hanzy, dzięki czemu Tallinn stał się zamożnym miastem, o czym świadczą jego bogate budynki użyteczności publicznej, w tym kościoły, ratusz i domy kupieckie. XIII-wieczne mury miejskie są nadal w dużej mierze zachowane do dziś[5].
1187	Południk Struvego Struve Geodetic Arc		Prowincja Virumaa Zachodnia 59°03′28″N 26°20′16″E/59,057778 26,337778 59°02′54″N 26°24′51″E/59,048333 26,414167 58°22′44″N 26°43′12″E/58,378889 26,720000	K (ii)(iv)(vi)	2005	W Estonii znajdują się 3 z 34 punktów pomiarowych południka Struvego. Zostały one założone w latach 1816–1852 na terenie ówczesnej unii Szwecji i Norwegii oraz Imperium Rosyjskiego, pod nadzorem rosyjskiego naukowca Friedricha Georga Wilhelma von Struvego i rosyjskiego oficera Carla F. Tennera. Wpis transgraniczny z Białorusią, Finlandią, Litwą, Łotwą, Mołdawią, Norwegią, Rosją, Szwecją oraz Ukrainą[6].

Zamek Kuressaare

Klint bałtycki

Obiekty wpisane na estońską listę informacyjną UNESCO

Poniższa tabela przedstawia estońskie obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO:

Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;

Obiekt – polskie tłumaczenie nazwy wpisu na liście wraz z jej angielskim oryginałem^[2];

Położenie – miasto, prowincja; współrzędne geograficzne;

Typ – klasyfikacja według Komitetu Światowego Dziedzictwa^[4]:

• kulturowe (K),
• przyrodnicze (P),
• kulturowo–przyrodnicze (K,P);

Rok wpisu – roku wpisu na listę i rozszerzenia wpisu;

Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.

Nr ref.	Obiekt	Zdjęcie	Położenie	Typ	Rok	Opis
1716	Zamek Kuressaare Kuressaare piiskopilinnus		Kuressaare Prowincja Sarema 58°14′51,0″N 22°28′48,0″E/58,247500 22,480000	K (iv)	2002	Zamek Kuressaare został wybudowany w końcówce XIII wieku, a od XIV wieku pełnił funkcję siedziby biskupa. Jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc przez turystów na wyspie Sarema[7].
1852	Klint bałtycki Baltic Klint		Zachodnia Estonia 59°20′00,0″N 27°25′00,0″E/59,333331 27,416669	P (vii)(viii)(ix)(x)	2004	Wapienna skarpa o długości ok. 1200 km (250 km znajduje się na terytorium Estonii). Odsłania on skały osadowe mające ponad 500 milionów lat. Klint Bałtycki w najwyższym miejscu znajduje się na wysokości 55 m n.p.m. Stanowi część najstarszego oraz największego parku narodowego Estonii – Lahemaa[8].
1854	Zalesione łąki (Laelatu, Kalli-Nedrema, Mäepea, Allika, Tagamõisa, Loode, Koiva, Halliste) Wooded meadows (Laelatu, Kalli-Nedrema, Mäepea, Allika, Tagamoisa, Loode, Koiva, Halliste)		53°34′00″N 28°35′00″E/53,566667 28,583333 54°04′00″N 28°32′00″E/54,066667 28,533333 52°06′00″N 28°18′00″E/52,100000 28,300000 53°48′00″N 28°43′00″E/53,800000 28,716667 52°00′00″N 28°28′00″E/52,000000 28,466667 52°26′00″N 28°14′00″E/52,433333 28,233333 56°11′00″N 27°41′00″E/56,183333 27,683333 55°02′00″N 28°23′00″E/55,033333 28,383333	K, P	2004	Wpis na listę informacyjną obejmuje 8 zalesionych łąk położonych na terenie Estonii. Najprawdopodobniej pierwsze tego typu zbiorowiska roślinne zaczęły pojawiać się ok. 7000–8000 lat temu[9].