PROFILPELAJAR.COM

Linia kolejowa nr 263
	Swarzewo – Krokowa
	Dane podstawowe
Numer linii	263
Tabela SRJP	443
Długość	17,404 km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	brak
Prędkość maksymalna	rozebrana, przed zamknięciem 50 km/h
	; Początek drogi rowerowej, która powstała w śladzie linii kolejowej
	Historia
Rok zawieszenia ruchu	1989 (pasażerski) 1991 (towarowy)
Rok likwidacji	pod koniec 2005
Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
	Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 263 Swarzewo – Krokowa – rozebrana linia kolejowa o długości 17,404 km, która łączyła Swarzewo z Krokową. Budowa ukończona została w 1903. Ruch pociągów pasażerskich na tej linii został wstrzymany w 1989, a towarowy w 1991. Linia została rozebrana pod koniec 2005.

Przebieg linii

Linia 263 odgałęzia się od linii 213 zaraz za przystankiem Swarzewo położonym pomiędzy miejscowościami Swarzewo a Gnieżdżewo. Przed Łebczem linia pokonuje niewielki zakręt w lewo. Pomiędzy Łebczem a Starzyńskim Dworem linia skręca o 90° w lewo. Pomiędzy Starzyńskim Dworem a Radoszewem linia najpierw ostro skręca w prawo, a potem ponownie w lewo. W drodze do Kłanina następuje zwrot w prawo. Dalej dość krętym przebiegiem linia dojeżdża do Krokowej^[1].

Linia 263 w całości leży na terenie powiatu puckiego oraz na terenie mezoregionu Pobrzeże Kaszubskie^[2].

Charakterystyka techniczna

Linia została rozebrana w 2005^[3].

Historia

Geneza

W latach 80. i 90. XIX wieku sieć kolejowa w Prusach zaczęła się zagęszczać. Po wybudowaniu głównych magistrali zaczęły powstawać linie lokalne łączące miasta powiatowe^[4]. W grudniu 1897 rozpoczęto budowę pierwszego odcinka współczesnej linii 213 – z Redy do Pucka^[5]. Został on otwarty 15 grudnia 1898^[6], pomimo bardzo trudnych warunków geologicznych i geomorfologicznych^[7].

1901–1922

Linia Reda – Puck od razu miała dochodzić do Krokowej^[5] jednakże budowę rozpoczęto dopiero w 1901^[8], a oddano w 1903. Na odcinku Puck – Swarzewo, linia ma nr 213, a dalej 263^[9]. Linia do Krokowej została zbudowana, a później zarządzana, przez spółkę Kleinbahn-Aktiengesellschaft Putzig – Krockow, w której akcjonariuszami byli skarb państwa, prowincja Prusy Zachodnie, powiat pucki z rejencji gdańskiej, przedsiębiorstwo budowy kolei Lenz & Co oraz hrabia von Krockow. Początkowo rozważano budowę linii aż do Żarnowca i Odargowa, jednakże ze względu na koszty z tego przedłużenia zrezygnowano. Prace budowlane prowadziła spółka Lenz & Co z Berlina^[1].

W 1918 Polska odzyskała niepodległość. Granice na Pomorzu ustalono dopiero w 1920. Wówczas linia kolejowa z Pucka do Krokowej znalazła się w Polsce. Z powodu kłopotów w zaopatrzeniu w węgiel niezbędny dla parowozów została w 1920 wprowadzona komunikacja zastępcza za pomocą powozów^[10]. Podobna sytuacja panowała w tym czasie na różnych innych pomorskich liniach^[11].

W 1921 zawieszono, na pół roku przewozy na odcinku Puck – Krokowa^[12]. Zawieszenie to było związane z budową linii kolejowej na Hel oddanej w 1922^[13]. W tym samym czasie rozwiązała się spółka Kleinbahn-Aktiengesellschaft Putzig – Krockow, gdyż państwowy akcjonariusz nie był zainteresowany zagraniczną linią, samorządowi przestali formalnie istnieć, natomiast prywatni nie poradzili sobie z obciążeniem finansowym^[1].

1922–1945

1 kwietnia 1922 linia przeszła pod zarząd Polskich Kolei Państwowych. Przejście pod polski zarząd spowodowało między innymi lepsze skomunikowanie na stacji Puck z pociągami do Helu i Gdańska^[1].

6 września 1929 na linii zdarzył się niegroźny wypadek. Pociąg osobowy z Pucka do Krokowej wykoleił się kilkaset metrów przed stacją końcową. Jedynym poszkodowanym był konduktor pocztowy, który uległ niewielkiemu poturbowaniu^[1].

W 1929 linia przeszła remont kapitalny. Do remontu użyto szyn pochodzących z rozebranych linii, wytopionych pod koniec XIX wieku. W latach 1936–1937 wyremontowano most na Płutnicy^[1].

27 września 1939 linia przeszła pod zarząd Deutsche Reichsbahn. Podczas wojny linia nie ucierpiała z wyjątkiem likwidacji parowozowni w Krokowej. Jedyną zmianą w układzie torowym była budowa bocznicy do majątku w Kłaninie^[1].

1945–1989

Ruch pociągów został wznowiony w 1945. Liczba par pociągów stopniowo wzrastała do 3 na dobę^[1].

W 1964 do obsługi linii wprowadzono trakcję spalinową^[1].

W latach 70. ze względu na zaniedbania w remontach drastycznie spadała prędkość przejazdu. Kolej zaczęła przegrywać z bardziej elastycznym transportem autobusowym^[1]. W 1979 zawieszono po raz drugi przewozy na linii Puck – Krokowa, pociągi wróciły do Krokowej w maju 1983^[12]. Krótko przed wznowieniem przewozów linię po raz ostatni zmodernizowano. W celu zwiększenia atrakcyjności pociągi do Krokowej zaczynały bieg w Redzie, gdzie była możliwość przesiadki na pociągi SKM kursujące do Trójmiasta i Wejherowa^[1].

Po 1989

Po raz trzeci ruch kolejowy z Pucka do Krokowej został zawieszony na przełomie lat 80. i 90. W maju 1989 na tej trasie przestały kursować pociągi osobowe, a w 1991 również towarowe^[12].

Po 2000 były podejmowane próby reaktywacji linii, chociażby do jazd drezynowych^[1]. Jednak latem 2005 ogłoszony został przetarg na rozbiórkę linii^[3]. W 2011 wzdłuż linii została zbudowana asfaltowa ścieżka rowerowa^[14].

Infrastruktura

Rozgałęzienie

Linia nr 263 łączyła się jedynie z linią nr 213 (na stacji Swarzewo)^[13]^[9].

Punkty eksploatacyjne

Na linii znajdowało się 7 punktów eksploatacyjnych:

Ruch pociągów

W maju 1989 na tej trasie przestały kursować pociągi osobowe, a w 1991 również towarowe^[12].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Krzysztof Labudda. Kolej Puck – Krokowa. „Świat Kolei”. 3/2003, s. 22-30. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002, s. 46 i 126. ISBN 83-01-13897-1.
↑ ^a ^b Krzysztof Labudda. Linia Swarzewo – Krokowa znika. „Świat Kolei”. 4/2006, s. 2. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ M. Jerczyński. Królewska Kolej Wschodnia – jak powstała legenda. „Świat Kolei”. 7/2001. s. 18–25. ISSN 1234-5962.
↑ ^a ^b Marcin Przegiętka. O tym pisano w grudniu... „Świat Kolei”. 12/2007, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Krzysztof Labudda. 110-lecie linii Reda-Puck. „Świat Kolei”. 12/2007, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Leszek Lewiński. Z Redy do Helu... podgórską koleją. „Świat Kolei”. 4/1999. s. 14-19. ISSN 1234-5962.
↑ Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w maju... „Świat Kolei”. 5/2011, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ ^a ^b ^c Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. A6. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
↑ Marcin Przegiętka. O tym pisano w lutym... „Świat Kolei”. 2/2010, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w październiku... „Świat Kolei”. 10/2009, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ ^a ^b ^c ^d Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Linia Swarzewo – Krokowa. bazakolejowa.pl. [dostęp 2012-07-23]. (pol.).
↑ ^a ^b Judyta Kurkowska-Ciechańska, Ariel Ciechański: Koleje. Warszawa: Carta blanca, 2008, s. 30. ISBN 978-83-60887-233.
↑ Trasa rowerowa Swarzewo – Krokowa; trasa rowerowa, ścieżka rowerowa, Krokowa, Swarzewo, rowerem po, rowerem po Kaszubach:. [dostęp 2013-08-23]. (pol.).

[ŚK3/2003-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Krzysztof Labudda. Kolej Puck – Krokowa. „Świat Kolei”. 3/2003, s. 22-30. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[Kondracki-2] Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002, s. 46 i 126. ISBN 83-01-13897-1.

[ŚK4/2006-3] Krzysztof Labudda. Linia Swarzewo – Krokowa znika. „Świat Kolei”. 4/2006, s. 2. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[ŚK_7/2001-4] M. Jerczyński. Królewska Kolej Wschodnia – jak powstała legenda. „Świat Kolei”. 7/2001. s. 18–25. ISSN 1234-5962.

[ŚK12/2007-5] Marcin Przegiętka. O tym pisano w grudniu... „Świat Kolei”. 12/2007, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[ŚK10/2008-6] Krzysztof Labudda. 110-lecie linii Reda-Puck. „Świat Kolei”. 12/2007, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[ŚK_4/1999-7] Leszek Lewiński. Z Redy do Helu... podgórską koleją. „Świat Kolei”. 4/1999. s. 14-19. ISSN 1234-5962.

[ŚK5/2011-8] Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w maju... „Świat Kolei”. 5/2011, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[Atlas-A6-9] Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. A6. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).

[ŚK2/2010-10] Marcin Przegiętka. O tym pisano w lutym... „Świat Kolei”. 2/2010, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[ŚK10/2009-11] Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w październiku... „Świat Kolei”. 10/2009, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[Kolej.one.pl_linia_Swarzewo_–_Krokowa_historia-12] Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Linia Swarzewo – Krokowa. bazakolejowa.pl. [dostęp 2012-07-23]. (pol.).

[Ciechańscy30-13] Judyta Kurkowska-Ciechańska, Ariel Ciechański: Koleje. Warszawa: Carta blanca, 2008, s. 30. ISBN 978-83-60887-233.

[14] Trasa rowerowa Swarzewo – Krokowa; trasa rowerowa, ścieżka rowerowa, Krokowa, Swarzewo, rowerem po, rowerem po Kaszubach:. [dostęp 2013-08-23]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

PROFILPELAJAR.COM

Linia kolejowa nr 263

Przebieg linii

Charakterystyka techniczna

Historia

Geneza

1901–1922

1922–1945

1945–1989

Po 1989

Infrastruktura

Rozgałęzienie

Punkty eksploatacyjne

Ruch pociągów

Przypisy

Read other articles:

Baihao Yinzhen

Tim basket putra Villanova Wildcats

Maurice Rioli

FC Monmouth

Flotte

Unione Sportiva Gubbio 1946-1947

Wildlife of Russia

Baseball at the 1930 Central American and Caribbean Games

Phil Gaimon

UFC 67

History of baseball in Allentown, Pennsylvania

Koreatown, Manhattan

Batidora (mezcla)

Chief of Defence (Luxembourg)

British Isles

شعب الصيحى (السبرة)

楚图南

Gall stereographic projection

Cinto Caomaggiore

Novokračine