Linia kolejowa
Łanowce – Tarnopol
|
Dane podstawowe
|
Zarządca
|
Ukrzaliznycia
|
Długość
|
62,623 km
|
Rozstaw szyn
|
1520 mm
|
Historia
|
Lata budowy
|
1906, 191?
|
Rok włączenia do PKP
|
1918 - 1945
|
Przebieg
|
|
|
|
|
|
|
↑ Szepetówka – Juśkowce
|
|
|
|
|
89,377
|
Łanowce
|
|
|
|
|
|
Р43 Łanowce, ul. Kolejowa
|
|
|
|
|
94,0
|
Kuśkowce
|
|
|
|
|
97,0
|
Bereżanka
|
|
|
|
|
102,0
|
Białka
|
|
|
|
|
106,0
|
Wyszogródek
|
|
|
|
|
108,0
|
Pachinia
|
|
|
|
|
109,8
|
Kornaczówka
|
|
|
|
|
113,0
|
Szyły
|
|
|
|
|
|
rzeka Gniezna
|
|
|
|
|
117,0
|
Zarudeczko
|
|
|
|
|
119,0
|
Krasnosielce
|
|
|
|
|
122,0
|
Hłuboczek Mały
|
|
|
|
|
127,78
|
Zbaraż
|
|
|
|
|
|
M19
|
|
|
|
|
133,0
|
Iwaszkowce
|
|
|
|
|
136,0
|
Stechnikowce
|
|
|
|
|
139,7
|
Kurniki
|
|
|
|
|
142,0
|
Łozowa
|
|
|
|
|
|
rzeka Hnizdeczna
|
|
|
|
|
143,0
|
Szlachcińce
|
|
|
|
|
|
Р41
|
|
|
|
|
|
Striłka 133 km
|
|
|
|
|
|
151 km
|
|
|
|
|
|
← Tarnopol – Lwów
|
|
|
|
|
|
Р39 Tarnopol, ul. Brodowska
|
|
|
|
|
152,0
|
Tarnopol
|
|
|
|
|
|
← Tarnopol – Biała Czortkowska
|
|
|
|
|
|
↓ Podwołoczyska – Tarnopol
|
|
|
Linia kolejowa Łanowce – Tarnopol – linia kolejowa na Ukrainie łącząca stację Łanowce ze stacją Tarnopol. Jest to część linii Szepetówka – Tarnopol zarządzana przez Kolej Lwowską (oddział ukraińskich kolei państwowych)[a].
Znajduje się w obwodzie tarnopolskim.
Linia na całej długości jest jednotorowa i niezelektryfikowana.
Historia
Linia powstała dwuetapowo. W 1906, pod rządami Austro-Węgier, oddano do użytku ślepą linię Tarnopol – Zbaraż. Jej przedłużenie w stronę rosyjskich Łanowców i dalej do stacji węzłowej Szepetówka nastąpiło podczas I wojny światowej[1][2].
Po wojnie odcinek Tarnopol – Łanowce[b] znalazł się w Polsce. Początkowo linia na wschód od Zbaraża była nieprzejezdna. Jej przebiegu nie zaznaczono nawet na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1922[c][3] (pojawia się na mapie z 1927)[4]. Z kolei ruch na odcinku Tarnopol – Zbaraż, ze względu na trudny teren, przez który poprowadzana była linia, był powolny. W pierwszym dziesięcioleciu II Rzeczypospolitej czas przejazdu 24-kilometrowej trasy pomiędzy obydwoma miastami wynosił ponad godzinę[1]. W latach 20. XX w. przywrócono przejezdność całej linii, co uznano za jeden z sukcesów, którym chwalono się w publikacji wydanej na dziesięciolecie województwa tarnopolskiego[5]. Mimo istnienia fizycznego przedłużenia linii na wschód od Łanowców, linia w okresie międzywojennym faktycznie pozostawała ślepa i nie była wykorzystywana w ruchu transgranicznym z Sowietami[6][7].
Po II wojnie światowej linia znalazła się w granicach Związku Radzieckiego. Zyskała wówczas ponownie połączenie z Szepetówką[d]. Od 1991 leży na Ukrainie.
Uwagi
- ↑ Druga część linii – Szepetówka – Juśkowce, zarządzana jest przez Kolej Południowo-Zachodnią.
- ↑ Na wschód od Łanowców znajdował się jeszcze położony w Polsce przystanek Juśkowce, obecnie będący pod zarządem Kolei Południowo-Zachodniej.
- ↑ Na mapach wojskowych dalsza część linii była wykreślona w przybliżeniu, bez zaznaczania stacji kolejowych.
- ↑ Brak danych czy nastąpiło to podczas wojny czy po zakończeniu działań wojennych.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- zdjęcia linii ze stycznia 1929 w archiwum NAC [1] [2].