Linia (województwo pomorskie)

Linia
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

Gmina

Linia

Liczba ludności (2022)

1928[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-223[3]

Tablice rejestracyjne

GWE

SIMC

0165511

Położenie na mapie gminy Linia
Mapa konturowa gminy Linia, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Linia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Linia”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Linia”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Linia”
Ziemia54°27′05″N 17°56′05″E/54,451389 17,934722[1]

Linia (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Lëniô; niem. Linde) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Linia na północnym krańcu Pojezierza Kaszubskiego i Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Linia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Linia.

Historia

Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6].

Zarówno podczas zaboru pruskiego, jak i okupacji niemieckiej w l. 1939-1945 wieś nosiła nazwę niemiecką Linde[7].

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1884 była to wieś włościańska o obszarze 215 włók na których gospodarowało 54 gburów i 4 zagrodników. Wieś posiadała 59 domów mieszkalnych, zamieszkałych przez 437 mieszkańców, a także własną szkołę[8].

Turystyka

W miejscowości znajduje się jedna z 13 figur szlaku turystycznego „Poczuj kaszubskiego ducha" - wykonana przez Jana Redźko na podstawie opracowania "Bogowie i duchy naszych przodków. Przyczynek do kaszubskiej mitologii" Aleksandra Labudy ponad dwumetrowy, drewniany posąg Rétnika - kaszubskiego ducha (demona), który lubi podmieniać instrumenty i płatać figle muzykom[9].

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68284
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 652 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
  7. Familienforschung in Westpreußen. [dostęp 2015-08-15]. (niem.).
  8. Linia (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 239.
  9. Kaszubi kłócą się o pogańskie rzeźby duchów. "Demony zagrażają katolickiej wierze"

Linki zewnętrzne