Lil Jon, właściwie Jonathan Mortimer Smith (ur. 17 stycznia 1971 w Atlancie[1]) – amerykański raper i producent muzyczny, aktor. Znany jako pionier podgatunku hip-hopu zwanego crunk[2], kombinacji południowego rapu z elementami muzyki bass. Członek zespołu Lil Jon & the East Side Boyz[3]. Laureat American Music Award[4]. W 2005 zdobył Nagrodę Grammy w kategorii najlepsza współpraca rapera z wokalistami za piosenkę „Yeah!”[4], nagraną z Usherem i gościnnym udziałem Ludacrisa.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się i wychował w Atlancie, gdzie w 1988 ukończył Liceum im. Fredericka Douglassa[5] w Atlancie. W wieku jedenastu lat został klubowym DJ-em.
Kariera muzyczna
Został odkryty przez Jermaine'a Dupriego, który zatrudnił go w swojej wytwórni So So Def. Prowadził show w radiu V103. Zaczął produkować remiksy dla takich artystów jak Usher, Too $hort, Xscape i Total. W latach 1993–2000 pracował dla So So Def. W 1996 podjął współpracę z Big Samem (prawdziwe nazwisko Sam Norris) i Lil Bo (Wendell Neal), znanymi jako East Side Boyz[4] by nagrać album Get Crunk, Who U Wit: Da Album. Album ten zawierał singel „Who U Wit”, który stał się klubowym hitem w Atlancie i wkrótce także na całym południu USA. Utwór ten zapoczątkował też gatunek muzyczny o nazwie crunk.
Lil Jon & the East Side Boyz powrócili w 2001 z albumem Put Yo Hood Up[4]. Singel z tego albumu, „Bia Bia” zawierający wsparcie Ludacrisa, Too $horta i Chyny Whyte, stał się klubowym hitem w Stanach Zjednoczonych[4].
W 2002 zespół wydał album Kings Of Crunk. Pierwszym singlem był „I Don't Give A Fuck” (przy wsparciu Mystikala i Krayzie Bone'a). Jakkolwiek to „Get Low” stał się masowym hitem. Osiągnął miejsce w pierwszej piątce światowego rankingu R&B. „Get Low” jest piosenką, którą słyszymy na początku w grze Need for Speed: Underground. Bazując na sukcesie „Get Low” album osiągnął miejsce w pierwszej dwudziestce najlepiej sprzedających się płyt. We wrześniu 2003 wydał kompilację CD i DVD pt. Part II zawierającą remix „Get Low”. Wyprodukował też utwór „Salt Shaker” dla Ying Yang Twins[4].
W 2004 wyprodukował kolejny przebój dla Ushera pt. „Yeah!”. W tym samym roku wyprodukował też utwór „Goodies” dla Ciary i „Freek-A-Leek” dla Peteya Pablo.
W listopadzie 2004 ukazał się album Crunk Juice, który zawierał gościnne występy takich wykonawców, jak Lil Scrappy, Ice Cube, R. Kelly, Snoop Dogg czy Ludacris[4].
8 czerwca 2010 wydał swój pierwszy solowy album Crunk Rock. Jon pracował nad albumem pięć lat.
Kariera filmowa
Wystąpił w filmach u boku Snoopa Dogga: komedii Soul Plane: Wysokie loty (Soul Plane, 2004)[6] z Kevinem Hartem, Tomem Arnoldem i Methodem Manem oraz dramacie muzycznym Boss'n Up (2005). Trafił do obsady parodii Jasona Friedberga Komedia romantyczna (Date Movie, 2006)[7] z Carmen Electrą i komedii Davida Zuckera Straszny film 4 (Scary Movie 4, 2006)[7] z Anną Faris.
Gościł w programach telewizyjnych: Chappelle’s Show (2004)[7] i Hell’s Kitchen (2016)[7]. Podkładał głos w serialu animowanym Klasa 3000 (2007)[7].
Jego utwór „Get Low” znalazł się w grze Need for Speed: Underground (2003)[7]. Był jedną z ukrytych postaci w grze komputerowej Tony Hawk’s American Wasteland (2005)[7].
Był drugim reżyserem produkcji pornograficznej: Afro-Centric Lil Jon And The Eastside Boyz American Sex Series (2004)[8] z Ice La Fox, Vivid Entertainment Lil Jon's Vivid Vegas Party (2005)[8] z Tommym Gunnem, a także pojawił się gościnnie w filmie porno Distinctive Movies High Rollaz Heavy Hittaz Going Crazy (2005)[8] u boku Mike’a Tysona i Vivid Entertainment Club Lil Jon (2011)[8].
W 2014 otrzymał MTV Video Music Awards za reżyserię teledysku DJ Snake’a do piosenki „Turn Down for What” (2013).
Życie prywatne
Od 2004 Lil Jon jest żonaty z Nicole[9], mają syna, Nathana (znanego również jako DJ Slade; ur. 1998)[10].
Dyskografia
Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez Lil Jona.Albumy solowe
Lil Jon & the East Side Boyz
Single
Przypisy
