Liczby harmoniczne
H
n
,
1
{\displaystyle H_{n,1}}
z
n
=
⌊ ⌊ -->
x
⌋ ⌋ -->
{\displaystyle n=\lfloor {x}\rfloor }
(linia czerwona) z jej asymptotyczną granicą
γ γ -->
+
ln
-->
[
x
]
{\displaystyle \gamma +\ln[x]}
(linia niebieska)
Liczby harmoniczne – sumy odwrotności początkowych liczb naturalnych :
H
n
=
1
+
1
2
+
1
3
+
… … -->
+
1
n
=
∑ ∑ -->
k
=
1
n
1
k
.
{\displaystyle H_{n}=1+{\frac {1}{2}}+{\frac {1}{3}}+\ldots +{\frac {1}{n}}=\sum _{k=1}^{n}{\frac {1}{k}}.}
H
n
{\displaystyle H_{n}}
jest więc
n
{\displaystyle n}
-krotną odwrotnością średniej harmonicznej tych liczb naturalnych.
Liczby harmoniczne były badane w starożytności i pełnią ważną rolę w wielu działach teorii liczb . Potocznie nazywane są szeregiem harmonicznym , są blisko związane z funkcją ζ Riemanna , a także pojawiają się w różnych wyrażeniach licznych funkcji specjalnych .
Dla dowolnego rzeczywistego
m
{\displaystyle m}
istnieje takie naturalne
n
,
{\displaystyle n,}
dla którego
H
n
>
m
.
{\displaystyle H_{n}>m.}
Wynika to bezpośrednio z rozbieżności szeregu harmonicznego .
Obliczanie
Leonhard Euler podał następujący wzór[1] :
H
n
=
∫ ∫ -->
0
1
1
− − -->
x
n
1
− − -->
x
d
x
.
{\displaystyle H_{n}=\int _{0}^{1}{\frac {\,\,\,1-x^{n}}{1-x}}\,dx.}
Powyższa równość jest oczywista dzięki przekształceniom algebraicznym poniższej tożsamości:
1
− − -->
x
n
1
− − -->
x
=
1
+
x
+
… … -->
+
x
n
− − -->
1
.
{\displaystyle {\frac {\,\,\,1-x^{n}}{1-x}}=1+x+\ldots +x^{n-1}.}
Zastosowanie
Liczby harmoniczne pojawiają się w wielu wzorach obliczeniowych, jak na przykład funkcja digamma :
ψ ψ -->
(
n
)
=
H
n
− − -->
1
− − -->
γ γ -->
,
{\displaystyle \psi (n)=H_{n-1}-\gamma ,}
gdzie
γ γ -->
{\displaystyle \gamma }
to stała Eulera . Związek ten jest często stosowany do zdefiniowania przedłużenia liczb harmonicznych poza liczby naturalne
n
.
{\displaystyle n.}
W 2002 roku Jeffrey Lagarias udowodnił, że hipoteza Riemanna może być zastąpiona równoważnym wyrażeniem, że
σ σ -->
(
n
)
⩽ ⩽ -->
H
n
+
ln
-->
(
H
n
)
e
H
n
{\displaystyle \sigma (n)\leqslant H_{n}+\ln(H_{n})e^{H_{n}}}
jest prawdziwe dla dowolnej liczby naturalnej
n
⩾ ⩾ -->
1
,
{\displaystyle n\geqslant 1,}
z ostrą nierównością jeśli
n
>
1
;
{\displaystyle n>1;}
σ σ -->
(
n
)
{\displaystyle \sigma (n)}
oznacza sumę dzielników liczby
n
{\displaystyle n}
[2] .
Uogólnienie
Uogólnione liczby harmoniczne rzędu
n
{\displaystyle n}
z
m
{\displaystyle m}
są zdefiniowane jako[3]
H
n
,
m
=
∑ ∑ -->
k
=
1
n
1
k
m
.
{\displaystyle H_{n,m}=\sum _{k=1}^{n}{\frac {1}{k^{m}}}.}
Należy zauważyć, że jeśli
m
>
1
{\displaystyle m>1}
to istnieje granica przy
n
{\displaystyle n}
zmierzającym do nieskończoności.
Inne stosowane zapisy to
H
n
,
m
=
H
n
(
m
)
=
H
m
(
n
)
.
{\displaystyle H_{n,m}=H_{n}^{(m)}=H_{m}(n).}
Przypadek dla wartości
m
=
1
{\displaystyle m=1}
jest przypadkiem specjalnym, który nazywa się liczbą harmoniczną, a indeks
m
{\displaystyle m}
jest w zapisie pomijany[3] .
Przypisy
Linki zewnętrzne