Leszek Dziedzic (ur. 28 maja 1931 w Krakowie, zm. 17 sierpnia 2010 w Krakowie)[1] – polski artysta fotograf. Członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików[2]. Popularyzator historii i zabytków miasta Krakowa[1][3].
Życiorys
Leszek Dziedzic ukończył Gimnazjum im. św. Jacka oraz Państwową Szkołę Przemysłową w Krakowie[4]. Związany z małopolskim oraz świętokrzyskim środowiskiem fotograficznym, mieszkał i pracował w Krakowie – fotografował od 1943 roku[1][5].
W 1968 roku uzyskał tytuł mistrzowski w zawodzie fotografa[1][4]. W latach 1977–1992 był inicjatorem i współorganizatorem cyklicznego konkursu fotograficznego, którego założeniem było fotografowanie zabytków i życia mieszkańców miasta Krakowa – Ocalić od zapomnienia[1][4]. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała m.in. fotografia architektury (w dużej części fotografia zabytków Krakowa)[4], fotografia reportażowa (m.in. dotycząca Krakowa i jego mieszkańców), fotografia pejzażowa[5] oraz fotografia teatralna – od 1983 roku sporządzał fotograficzną dokumentację teatralnej działalności Tadeusza Kantora (zdjęcia z przedstawień teatralnych, portrety aktorów oraz zdjęcia zrobione za kulisami[1][6].
Leszek Dziedzic jest autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych[6][5][7][8][3][9]; indywidualnych i zbiorowych. 5 listopada 1978 został przyjęty w poczet członków rzeczywistych Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Fotografików, w późniejszym czasie przeniósł członkostwo do Okręgu Świętokrzyskiego ZPAF[1][2]. Za twórczość fotograficzną i działalność na rzecz fotografii został uhonorowany Nagrodą Miasta Krakowa – w dziedzinie kultury[1][7]. Leszek Dziedzic zmarł 17 sierpnia 2010, pochowany 24 sierpnia na Cmentarzu Rakowickim (Wojskowym) w Krakowie[4][10](kw. XCVI-21-24)[11].