Leonard Czapski

sierżant
Data i miejsce urodzenia	23 października 1896 Lwówek
Data i miejsce śmierci	22 lutego 1922 Kraków
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Jednostki	48 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Leonard Czapski (ur. 23 października 1896 w Lwówku, zm. 22 lutego 1922 w Krakowie) – żołnierz armii niemieckiej, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie Jana i Marty z Mizgajskich. Absolwent szkoły powszechnej w Berlinie i kursów kupieckich^[1]. W 1914 wcielony do armii niemieckiej i w jej szeregach walczył na froncie zachodnim I wojny światowej. Był dwukrotnie ranny^[1].

W 1920 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 10 kompanii 48 pułku Strzelców Kresowych. Na froncie polsko-bolszewickim wyróżnił się w walkach nad Szczarą. Po rannym por. Gabrielu Glinczewskim objął dowództwo kompanii i nieustraszonym męstwem porwał żołnierzy za sobą, wypierając przeciwnika z silnie bronionych pozycji. Pod ogniem nieprzyjaciela gasił most na rzece^[1]. Ranny odłamkiem granatu^[1].

Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[2][3].

Zmarł w szpitalu wojskowym w Krakowie i tam został pochowany^[3].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 2262)

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Kazimierz Galicz: Zarys historii wojennej 48-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.