PROFILPELAJAR.COM

Lech Emfazy Stefański
	; Lech Emfazy Stefański w Warszawie (15 czerwca 2008)
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1928 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	21 grudnia 2010 ; Załubice
	Ofiarnik Generalny
Okres sprawowania	1995-2008
Wyznanie	rodzimowierstwo słowiańskie
Kościół	Rodzimy Kościół Polski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lech Emfazy Stefański ps. Emfazy (ur. 2 lipca 1928 w Warszawie, zm. 21 grudnia 2010 w Załubicach^[1]) – polski pisarz, publicysta, tłumacz literatury pięknej, autor i współautor książek z dziedziny parapsychologii i zjawisk paranormalnych. Aktor, reżyser i scenograf^[2]^[3]. Powstaniec warszawski. Współzałożyciel i główny Ofiarnik Rodzimego Kościoła Polskiego^[4].

Życiorys

Pierwszym etapem jego edukacji było ukończenie, już w czasie trwania II wojny światowej i okupacji, zawodowej szkoły chemicznej. Brał udział w powstaniu warszawskim, w ramach Armii Krajowej, jego pseudonim konspiracyjny brzmiał Emfazy i stał się następnie nieodłącznym wyróżnikiem, jako autora książek i publikacji, nieodłączną częścią podpisu wraz z imieniem i nazwiskiem.

Po wojnie ukończył studia na wydziale reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (dyplom uzyskał w 1967 r.). Pracował w teatrze (wraz z Mironem Białoszewskim współtworzył w latach 1954-1955 awangardowy „Teatr na Tarczyńskiej”), pracował w tygodniku „Po prostu”, pisał książki, artykuły, scenariusze, był reżyserem widowisk i spektakli, a także tłumaczył poezje i prozę^[2]^[3]^[5].

Współzałożyciel i główny Ofiarnik zarejestrowanego w 1995 roku w rejestrze kościołów i innych związków wyznaniowych związku wyznaniowego – Rodzimego Kościoła Polskiego^[4]. Opracował podstawowe założenia programowe oraz liturgie związku, znowelizowane i rozszerzone następnie w 2013 roku w głównej mierze przez Ratomira Wilkowskiego pod nadzorem merytorycznym Kazimierza Mazura.^[6] Ze względu na swój podeszły wiek w 2008 roku Lech E. Stefański rezygnuje z funkcji Ofiarnika Generalnego, na którą to funkcję powołany zostaje następnie etnograf Ryszard Zięzio.

W działalności Lecha E. Stefańskiego ważne miejsce zajmowało badanie zjawisk parapsychicznych oraz publikacje związane z tym zagadnieniem. Jeden z najbardziej znanych polskich parapsychologów, współtwórca, aktywny działacz i prezes Polskiego Towarzystwa Psychotronicznego^[7]. Po odejściu z PTP założył Warsztaty Psychotroniczne ATHANOR^[8].

Został pochowany 28 grudnia 2010 roku na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie na Woli przy ul. Młynarskiej^[9].

Książki i publikacje

Alchemicy, Nasza Księgarnia 1955.
Biały pył, Nasza Księgarnia 1956.
Od magii do psychotroniki. Czyli Ars magica, współautor Michał Komar, Wiedza Współczesna 1980.
Świat widziany trzecim okiem, „Trzecie Oko” Nr 3/1984, s. 31-32, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne Warszawa.
Intersubiektywne kryterium estetyczne w magii i sztuce, „Trzecie Oko” Nr 4/1984, s. 1-5, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne Warszawa.
Budzenie i rozwijanie zdolności parapsychicznych metodą DU, „Trzecie Oko” Nr 10/1986, s. 1-5, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne Warszawa.
Doznawanie Otwarcia Wrót - materiały szkoleniowe do użytku wewnętrznego, opracowanie na podstawie przekładów Jerzego Rajgrodzkiego, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne, Warszawa 1986.
Zastosowania praktyczne i metody zespołowego jasnowidzenia w warszawskiej grupie wizjonerów w Psychotronika 87. Materiały na IV Ogólnopolską Konferencję Polskiego Towarzystwa Psychotronicznego, s. 185-190, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne, Warszawa 1987.
Postrzeganie pozazmysłowe, „Trzecie Oko” Nr 2/1987, s. 7-11, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne Warszawa.
Zakłócenia rozpoznania jasnowidczego, „Trzecie Oko” Nr 11/1987, s.30-32, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne Warszawa.
Tworzywo i struktura wiadomości nabytej parapsychicznie, „Trzecie Oko” Nr 12/1987, s.15-18, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne Warszawa.
Parapsychiczne rozpoznanie osoby zmarłej, „Trzecie Oko” Nr 2-3/1988, s.15-20, Polskie Towarzystwo Psychotroniczne Warszawa.
Kurs doskonalenia umysłu. Podręcznik, Athanor, Warszawa 1991.
Lewitujący z Oćmawy, Przedświt 1992.
Prognostigon. Krąg magiczny z Pergamonu, Athanor, Warszawa 1993.
Psychotronika (encyklopedia), współautorzy Leszek Matela i Jan Antoni Szymański, Wydawnictwo Czasopism i Książek Technicznych SIGMA NOT 1993.
Wyrocznia Słowiańska, Athanor, Warszawa 1993.
Podróże w mikrokosmosie, Athanor, Warszawa 1996.
Magia run, Studio Astropsychologii, Warszawa 2001.
Niebieski pies (b.r.w., b.m.w.).