|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Kurówka
|
Kurówka – rzeka, prawobrzeżny dopływ Wisły[2] o długości 46,96 km[3] i powierzchni dorzecza 395,4 km².
Przebieg
Rzeka przepływa przez Garbów, Markuszów, Kurów, Końskowolę, Puławy, gdzie uchodzi do Wisły. Prawostronnymi dopływami Kurówki są: Bielkowa i Dopływ spod Dęby, a lewostronnymi: Struga Kurowska, Strumień Olszowiecki oraz ciek wodny bez nazwy.
Przyroda
Rzeka została w XX wieku poddana licznym zabiegom melioracyjnym. Jej bieg, zwłaszcza górny, od źródeł w Piotrowicach Wielkich do mostu na drodze między Kurowem, a Wólką Nowodworską, uległ wyprostowaniu, co zaowocowało dewastacją koryta. Na silnie zmeliorowanym odcinku założono stawy rybne w Garbowie, Zagrodach, Markuszowie i Olesinie. W 1908 powstała cukrownia w Zagrodach, a w 1940 okupant niemiecki założył garbarnię w Kurowie, z których to zakładów spływały do zlewni uciążliwe ścieki, doprowadzając do całkowitego zaniku ryb w rzece. Po likwidacji cukrowni i uporządkowaniu pozostałej gospodarki ściekowej jakość wód poprawiła się znacząco. W rzece pojawiły się ponownie m.in. pstrągi potokowe[4].
Rzeka stanowi osobny obwód rybacki w Okręgu PZW w Lublinie[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Kurówka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-05-17].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 133, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Kurówka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-05-17].
- ↑ a b Ryszard Kuna, Kurówka – rzeka z górskim potencjałem, w: Wiadomości Wędkarskie, nr 8/2018, s. 68-69, ISSN 0137-8104