Kult lunarny (od łac. luna – „księżyc”) – jedna z form kultów uranicznych polegająca na oddawaniu czci Księżycowi, zjawiskom zaćmień Księżyca, fazom Księżyca jako przejawom sacrum.
Kulty lunarne są jednymi z najstarszych form kultu religijnego na świecie. Dowodzi tego choćby przedstawienie w dłoni tzw. Wenus z Laussel z późnego paleolitu, rogu żubra z 13 nacięciami, których liczbę interpretuje się jako liczbę faz Księżyca w ciągu roku (co także ma związek z liczbą cykli menstruacyjnych kobiety).
Kult księżyca był najbardziej rozpowszechnioną religią starożytnej Mezopotamii. Najpopularniejszymi imionami boga Księżyca były na owe czasy: Nanna, Suen (Sin) oraz Asimbabbar. Również Mahomet zatwierdził kult ubar, inaczej Księżyca. Dlatego księżyc mógł się stać symbolem państwa tureckiego[1][2];.
Niektóre spośród bóstw lunarnych to:
Lokasi Pengunjung: 3.145.202.27