W 2000 wstąpił do Młodzieży Wszechpolskiej we Wrocławiu, rok później zaczął działać w tej organizacji w województwie lubuskim, sprawując funkcję pełnomocnika, a w latach 2003–2004 prezesa okręgu. W 2002 był członkiem rady naczelnej MW, od lutego 2004 do kwietnia 2005 sekretarzem zarządu głównego, następnie do listopada 2005 rzecznikiem prasowym. 7 listopada 2005 objął stanowisko prezesa krajowego Młodzieży Wszechpolskiej, funkcję tę pełnił do 17 grudnia 2006.
W trakcie V kadencji Sejmu wystąpił w szóstej edycji programu rozrywkowego TVNTaniec z gwiazdami[3][16][17]. W latach 2006–2010 był członkiem Rady Programowej TVP, a od 2007 do 2008 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego[18].
W 2006 dołączył do rady politycznej LPR. Został powołany przez zarząd główny partii na pełnomocnika do spraw utworzenia Ruchu Młodych LPR[19]. Objął także stanowisko prezesa wojewódzkiego partii w lubuskim. Bez powodzenia kandydował w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 (otrzymał 2704 głosy). W czerwcu 2008 zrezygnował z członkostwa w LPR, wycofując się także z polityki[20]. Od 2008 do 2009 był redaktorem naczelnym serwisu internetowego Prawy.pl. W 2008 został prezesem Fundacji Europa Media, którą sam założył. W latach 2011–2012 był wicedyrektorem centrum analiz Fundacji Republikańskiej[21]. Po odejściu z Fundacji Republikańskiej w grudniu 2012 włączył się w działalność Ruchu Narodowego. Na początku 2013 wszedł w skład rady decyzyjnej tej organizacji[22].
W 2019 został jednym z liderów koalicji pod nazwą Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy, z ramienia której startował w tym samym roku w wyborach do Europarlamentu[30]. Został też jednym z liderów powołanej w tym samym roku federacyjnej partii pod nazwą Konfederacja Wolność i Niepodległość[31]. W wyborach parlamentarnych w tymże roku uzyskał z jej ramienia mandat poselski, kandydując w okręgu świętokrzyskim i otrzymując 22 158 głosów[32]. 18 października 2019 został powołany na wiceprzewodniczącego i rzecznika prasowego nowo zarejestrowanego w Sejmie IX kadencji koła poselskiego Konfederacji[33].
Został następnie jednym z kandydatów w zorganizowanych przez tę partię prawyborach mających wyłonić jej kandydata w wyborach prezydenckich w 2020[34]. 18 stycznia 2020 w trakcie zjazdu elektorów wygrał prawybory, uzyskując od swojego ugrupowania nominację na kandydata[35]. Pod koniec marca 2020 Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała jego kandydaturę[36]. W czerwcu 2020 PKW ponownie zarejestrowała jego kandydaturę w powtórzonych wyborach w tymże miesiącu[37]. W pierwszej turze głosowania otrzymał 1 317 380 głosów (6,78%), nie wszedł tym samym do drugiej tury wyborów[38]. Nie udzielił poparcia żadnemu z kandydatów, którzy dostali się do drugiej tury[39]. 14 grudnia 2022 został przewodniczącym koła poselskiego Konfederacji[40], a dwa miesiące później współprzewodniczącym rady liderów tego ugrupowania (wraz ze Sławomirem Mentzenem, prezesem Nowej Nadziei)[41]. W maju 2023, po rezygnacji Roberta Winnickiego, objął obowiązki prezesa Ruchu Narodowego[42].
W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w okręgu podlaskim, otrzymując 44 902 głosy[43]. 13 listopada tego samego roku został wybrany na wicemarszałka Sejmu X kadencji[44]. Kilka tygodni później posłowie Lewicy złożyli wniosek o jego odwołanie z tej funkcji. Zarzucili mu, że jako prowadzący obrady nie zareagował odpowiednio na wystąpienie Grzegorza Brauna z 12 grudnia 2023, które ten wygłosił wkrótce po tym, jak przy użyciu gaśnicy zgasił zapalone w budynku Sejmu świece chanukowe[45]. 17 stycznia 2024 Sejm nie uwzględnił tego wniosku[45].
Życie prywatne
Urodził się w Zielonej Górze, zamieszkał w Warszawie. Jego matka Alicja została nauczycielką[46], ojciec Ryszard zajął się prowadzeniem przedsiębiorstwa poligraficznego w Zielonej Górze, a brat Marek pracował jako dyrektor w międzynarodowym przedsiębiorstwie pożyczkowym – Vivus[7][47][48].