Krokiew – belka dźwigająca bezpośrednio pokrycie dachu, ustawiona prostopadle do okapu[1]. Pochyła belka więźby dachowej[2], najczęściej drewniana, oparta na murłacie lub oczepie. Do krokwi, zwykle wzmocnionych jętkami, przytwierdza się łaty lub płatwie, na których kładzie się pokrycie dachowe. W budynkach o małej rozpiętości krokwie stanowią nieraz jedyną konstrukcję nośnądachu jednospadowego, w innych rozwiązaniach krokwie mogą wchodzić w skład więzarów dachowych lub tylko podtrzymywać pokrycie dachowe, przekazując jego ciężar na znajdujące się pod nim elementy konstrukcyjne[1]. Przekroje krokwi są zazwyczaj prostokątne. W konstrukcji tradycyjnej stosowano krokwie o wymiarach 7 × 14 cm lub 8 × 16 cm; w konstrukcjach współczesnych zalecane są przekroje bardziej smukłe 5 × 14 cm, 5 × 16 cm, a nawet 5 × 20 cm[1].
