Krasnoje Znamia

Carski Chrabryj w 1895.
Klasa	kanonierka
Typ	Krasnoje Znamia
Historia
Początek budowy	1894
Położenie stępki	27 grudnia 1894
Rosyjska Carska MW
Wejście do służby	21 listopada 1895
Marynarka Wojenna ZSRR
Wejście do służby	30 grudnia 1922
Wycofanie ze służby	zatopiony 18 listopada 1942
Marynarka Wojenna ZSRR
Wejście do służby	13 listopada 1943 (po podniesieniu)
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1760 ton (standardowa)
Długość	72.26 m
Szerokość	4,0 m
Napęd
2 silniki sprzężone potrójnej ekspansji o mocy 2100 KM 8 kotłów
Prędkość	14,5 węzła
Zasięg	600 mil morskich
Uzbrojenie
5 dział 130 mm/55 B7 Pattern 1913 1 działo 40 mm 2 działa 74 mm 50 min
Załoga	165–201

Krasnoje Znamia (ros. Красное Знамя, pol. Czerwony Sztandar) – rosyjska a następnie radziecka kanonierka, wodowana w 1895 pod nazwą „Chrabryj” (pol. Odważny)^[1].

Podczas I wojny światowej, okręt uczestniczył w walkach na Morzu Bałtyckim. W 1917 podczas operacji Albion został uszkodzony. Pięć lat po rewolucji bolszewickiej, 31 grudnia 1922, został przemianowany na „Krasnoje Znamia”. Okręt uczestniczył w wojnie kontynuacyjnej, 16 listopada 1942 został storpedowany przez 3 fińskie kutry torpedowe: „Syöksy”, „Vinha” i „Vihuri”^[2]. Fiński dowódca - kapteeniluutnantti Jouko Pirhonen, za udaną akcję, zakończoną sukcesem, został odznaczony Krzyżem Mannerheima. 13 listopada 1943, został podniesiony. W 1960 ostatecznie skreślony z listy okrętów radzieckiej Marynarki Wojennej.