Królewskie Czeskie Towarzystwo Naukowe – czeskie towarzystwo naukowe^[1].

Na początku lat 70. XVIII wieku zawiązała się w Pradzie, wokół Ignacego von Borna, nieformalna grupa naukowców Gelehrte Gesellschaft (Towarzystwo Uczonych). Grupa wydawała tygodnik Gelehrte Nachrichten (Wieści naukowe) (1771–1772). Po wydaniu w 1775 roku dokumentu: Abhandlungen einer Privatgesellschaft in Böhmen zur Aufnahme der Mathematik, der vaterländischen Geschichte und der Naturgeschichte grupa przekształciła się w Czeskie Prywatne Towarzystwo Uczonych (1775–1784).

W 1784 roku, w miejsce poprzednich luźnych organizacji, powołano Czeskie Towarzystwo Naukowe. Struktura organizacyjna towarzystwa została zatwierdzona przez cesarza Józefa II Habsburga. Współtwórcą towarzystwa został czeski slawista Josef Dobrovský. W 1790 roku cesarz Leopold II Habsburg wyraził zgodę na dodanie do nazwy członu Królewskie.

Wśród znanych działaczy i założycieli byli: Josef Sonnenfels, Gelasius Dobner, Karel Rafael Ungar, Mikuláš Adaukt Voigt, Karel Jindřich Šteib, hrabia František Josef Kinský oraz Ignác Cornova.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Królewskiego Czeskiego Towarzystwa Naukowego.

Towarzystwo skupiało przedstawicieli nauki okresu czeskiego odrodzenia narodowego. Prace członków towarzystwa były regularnie publikowane w tygodniku Wieści naukowe (Gelehrte Nachrichten), który ukazywał się w latach 1771–1772. Autorzy publikowali w nim głównie po niemiecku. Towarzystwo nieprzerwanie kontynuowało swoją działalność w XIX i pierwszej połowie XX wieku.

W okresie okupacji niemieckiej organizowało konspiracyjne kursy i komplety w zastępstwie zamkniętych szkół wyższych. Współcześnie spełnia rolę, do której zostało powołane, skupia naukowców i wspiera badania z różnych dziedzin nauki.

Nazwa Królewskie Czeskie Towarzystwo Naukowe funkcjonowała do 1952 roku. Wówczas towarzystwo zostało przekształcone w Czechosłowacką Akademię Nauk. Po rozpadzie Czechosłowacji w 1992 roku zostało zreorganizowane w Akademię Nauk Republiki Czeskiej.

• Akademia Nauk Republiki Czeskiej

• J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. Wyd. 1. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13401-6. Brak numerów stron w książce
• Josef Petráň. Královská česká společnost nauk. Místo České učené společnosti v dějinách a v proudu vědy. „Vesmír”. 74 (11), s. 632, 1995-11. 

• Historia Akademii Nauk Republiki Czeskiej. biomed.cas.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-17)].