Kościół istnieje w mieście od co najmniej lat 70. XII wieku. Budynek ten znajdował się nad rzeką Tyne, na terenie obecnego nabrzeża. W 1827 rozpoczęto budowę obecnej świątyni na Haymarket, kiedy (w 1826) parafię objął wielebny Richard Clayton. Została ona zaprojektowana przez Johna Dobsona (była to pierwsza realizacja tego architekta[4]). Budowę ukończono w 1830[4]. Okres duszpasterstwa Claytona mocno wpłynął na wzrost liczby wiernych[1].
Architektura i wyposażenie
Wieża
Neogotycka (angielska)[3] świątynia ma charakterystyczną pustą górną część wieży. Obiekt bywa nazywany „czarnym kościołem” ze względu na przebarwienia elewacji wywołane długotrwałym oddziaływaniem nań przemysłu wydobywczego[4].
Kościół wzniesiono z piaskowca, dach kryty jest łupkiem. Nawa główna łączy się z wieżą od zachodu. Prezbiterium z kruchtami przylega od północy i południa. Czterokondygnacyjna wieża ma wysoki, profilowany łuk zachodni (na trzeciej kondygnacji umieszczono zegar). Okna są ostrołukowe, sparowane w pięcioprzęsłowej nawie i potrójne (ze służkami) od strony wschodniej[3].
Wnętrze jest wyłożone boazerią, a powyżej tynkowane. Sklepienie jest krzyżowo-żebrowe we wszystkich trzech nawach. Galerie znajdują się z trzech stron, przy czym na zachodniej widnieje data: 1837. Organy posadowiono w 1960. Witraż wschodni pochodzi z 1881. We wnętrzu znajduje się pomnik z białego marmuru poświęcony Robertowi Wasneyowi zmarłemu w 1836 autorstwa C. Tate’a[3].
Po 2000 usunięto z wnętrza część ławek i chrzcielnicę oraz zamontowano szklane drzwi wejściowe, co miało na celu zmaksymalizowanie powierzchni użytkowej wnętrza[4].
.jpg)
.jpg)
