Na terenie garnizonu wołkowyskiego funkcjonował kompleks koszarowy położony tuż przy stacji kolejowej, w rejonie dzisiejszych ulic: Czyrwonaarmiejskaja – Żołudzewa – 9 Maja. Parcela miała kształt trójkąta, drewniane stajnie i działownie zostały zgrupowane po jej zachodniej stronie, a oddzielone od nich placem apelowym murowane koszary i drewniane budynki mieszkalne – po wschodniej. Koszary oddane zostały do użytku w 1890, a do 1914 kwaterowała w nich rosyjska 16 Brygada Artylerii[1].
W okresie II wojny światowej koszary w Wołkowysku zostały w dużej mierze zniszczone. W 1941 w budynkach stajennych Niemcy utworzyli obóz dla jeńców sowieckich, a w latach 1942–1943 przetrzymywali tam Żydów przed ich wywózką do obozów zagłady[4].
Do czasów współczesnych (2020) przetrwało tylko kilka budynków; w większości są to obiekty nieduże i znacznie przebudowane. Pełnią one funkcje mieszkalne i usługowe. Największy istniejący tam budynek, przypominający swą architekturą koszary, powstał w latach 50. XX w. niemal dokładnie w miejscu starego koszarowca. W dobrym stanie zachował się tylko duży budynek kancelaryjny – prawdopodobnie siedziba dowództwa i kwatermistrzostwa 3 pułku strzelców konnych[5].
Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 3 pułk strzelców konnych. T. 29. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.
.jpg)
.jpg)
