Kosmos 133
|
Indeks COSPAR
|
1966-107A
|
Państwo
|
ZSRR
|
Rakieta nośna
|
Sojuz
|
Miejsce startu
|
Bajkonur, Kazachska SRR
|
Orbita (docelowa, początkowa)
|
Perygeum
|
171 km[1]
|
Apogeum
|
223 km[1]
|
Okres obiegu
|
88,4 min[1]
|
Nachylenie
|
51,9°[1]
|
Mimośród
|
0,00395[1]
|
Czas trwania
|
Początek misji
|
28 listopada 1966 11:02 UTC
|
Powrót do atmosfery
|
30 listopada 1966
|
Wymiary
|
Masa całkowita
|
6450 kg[1]
|
Kosmos 133 (ros. Космос-133) – pierwszy, bezzałogowy lot kosmiczny w ramach programu Sojuz. Misja Kosmos 133 służyła testowaniu technologii.
Misja Kosmos 133 została zaprojektowana jako kompleksowy test różnych technologii, które umożliwiała nowa kapsuła Sojuz. Planowano wystrzelenie drugiego statku i przeprowadzenie manewru automatycznego cumowania na orbicie; następnie planowana była misja załogowa. Start odbył się bez problemów, jednak awaria systemu kontroli orientacji spowodowała, że Kosmos 133 zaczął wirować w sposób niekontrolowany, w tempie dwóch obrotów na minutę i zużył większość paliwa z silników manewrowych. Obsługa naziemna przez dwa dni próbowała odzyskać kontrolę nad statkiem. Kosmos 133 wszedł w atmosferę, znacznie zbaczając z planowanego kursu. Kiedy okazało się, że statek spadnie w Chinach, obsługa uruchomiła mechanizm autodestrukcji. Fragmentów statku nie odnaleziono[2][3].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- David S.F. Portree, Mir Hardware Heritage, NASA RP-1357, 1995 (wersja PDF)