AT-6 – konwój morski z okresu II wojny światowej transportujący żołnierzy i zaopatrzenie wojenne dla armii brytyjskiej z Aleksandrii do Tobruku. Pomimo silnej eskorty konwój stracił polski statek SS „Warszawa”, który został storpedowany 26 grudnia 1941 roku przez U-Boota U-559(inne języki).
Konwój i jego eskorta
W skład konwoju AT-6[a] wchodziły początkowo trzy transportowce (SS „Alisa”, SS „Varvara” i SS „Warszawa”) oraz brytyjski stawiacz sieci HMS „Burgonet” (Z33)[2] [3] . Eskortę konwoju stanowiło pięć brytyjskich okrętów: niszczyciel eskortowy HMS „Avon Vale” (L06)(inne języki), niszczyciele HMS „Kimberley” (F50), HMS „Kipling” (F91) i HMS „Legion” (G74)(inne języki) oraz korweta HMS „Peony” (K40)(inne języki)[2] [3] .
Przebieg operacji
Konwój rozpoczął swój rejs we wtorek, 23 grudnia 1941 roku, opuszczając Aleksandrię i kierując się w stronę Tobruku[3] [4] . Z powodu ciężkich warunków atmosferycznych i silnego wiatru czołowego statki poruszały się z prędkością zaledwie 3-4 węzłów[4] . W nocy z 23 na 24 grudnia konwój na skutek uszkodzenia opuściła „Varvara”, która zawróciła z powrotem do Aleksandrii eskortowana przez niszczyciel HMS „Kimberley” (w doprowadzeniu statku do portu pomógł wysłany w tym celu holownik „St Menace”)[3] . 25 grudnia o godzinie 16.30 opuścił konwój HMS „Peony”, aby zbadać miejsce zatopienia przez U-568(inne języki) bliźniaczej korwety HMS „Salvia” (K97)(inne języki) około 30 mil na północny wschód od Sidi Barrani, lokalizując tratwę typu Denton i odnajdując ciało chińskiego marynarza[4] .
26 grudnia o godzinie 13:50 przebywający w zanurzeniu niemiecki U-Boot U-559(inne języki) wykrył jednostki pływające konwoju AT-6 w odległości około 40 mil na wschód od Tobruku[4] . Po wyjściu na głębokość peryskopową okręt o godzinie 14:29 zaatakował pojedynczą torpedą płynący jako pierwszy polski statek „Warszawa”[4] . Torpeda uderzyła w rufę jednostki, a unieruchomiony statek został wzięty na hol przez HMS „Peony” po tym, jak na pokład korwety i stawiacza sieci HMS „Burgonet” przeszli wszyscy przewożeni żołnierze i większość załogi[4] . Eskortujące konwój niszczyciele HMS „Avon Vale”, HMS „Kipling” i HMS „Legion” przeprowadziły poszukiwania okolicznych wód za pomocą sonarów, a wobec braku kontaktów uznano, że „Warszawa” weszła na minę[4] . Niszczyciele pozostawiły więc unieruchomiony statek pod opieką HMS „Burgonet”, który miał odholować go do Tobruku, a same powróciły do eskortowania statku SS „Alisa”[4] . Niewykryty U-559 zaczekał do zmierzchu, a następnie zatopił uszkodzony statek na pozycji 32°11′N 24°44′E/32,183333 24,733333 torpedą wystrzeloną z wyrzutni rufowej o godzinie 19:30, po czym wynurzył się i opuścił miejsce ataku z dużą prędkością[4] [3] . Zaalarmowane eksplozją niszczyciele natychmiast przeprowadziły poszukiwania U-Boota, ale po raz kolejny nie udało im się zlokalizować napastnika mimo użycia pocisków oświetlających[4] . Rozbitkowie z zatopionego statku zostali uratowani przez HMS „Peony”, a konwój już bez przeszkód dotarł do Tobruku, przybywając rankiem 27 grudnia[4] .
Podsumowanie
Konwój AT-6 utracił jeden statek o pojemności 2497 BRT – SS „Warszawa”, zatopiony przez U-559. U-Boot po ataku wycofał się niezauważony nie odnosząc żadnych uszkodzeń[4] .
Zobacz też
Przypisy
Uwagi
- ↑ Aleksandria – Tobruk[1] .
Bibliografia
| Bitwy i operacje lądowe |
|
|---|
| Bitwy i operacje morskie |
|
|---|
| Operacje wywiadowcze |
|
|---|
