Medal Konstanty Tymieniecki Konstanty Tymieniecki (Konstanty Tyminiecki) (ur. 22 lutego 1767 w Ligocie , zm. 17 sierpnia 1814 w Prażmowie ) – polski poeta , tłumacz Terencjusza i J. Macphersona , major w insurekcji kościuszkowskiej , członek loży wolnomularskiej Świątynia Izis w XVIII wieku i w 1811/1812 roku[1] departamentu kaliskiego z powiatu sieradzkiego w 1811 roku[2] Towarzystwa Królewskiego Warszawskiego Przyjaciół Nauk od 1803 roku[3]
Pochodził z prażmowskiej linii Tymienieckich herbu Zaremba . Ukończył szkołę w Wieluniu , następnie jego ojciec, miecznik sieradzki , przeznaczył go do stanu duchownego i wysłał do seminarium w Krakowie , które Konstanty jednak szybko opuścił i zajął się pracą i studiami przy Szkole Głównej Koronnej . Następnie jednak zgodnie z wolą ojca zaciągnął się do pułku gwardii koronnej (chorąży , porucznik – 1791).
W stolicy nawiązał kontakty literackie z Naruszewiczem , Trembeckim , Dmochowskim . Bliżej zaprzyjaźnił się z Onufrym Kopczyńskim , któremu pomagał przy opracowaniu Biblioteki Załuskich .
Uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej (1794) – m.in. jako członek Departamentu Koni i Zaprzęgów. Za mężną postawę podczas bitwy pod Słonimem awansowany do stopnia majora i odznaczony przez Kościuszkę złotą obrączką.
Po upadku insurekcji przebywał w Porycku i we Lwowie . Następnie major gwardii napoleońskiej. Od 1804 r. członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk . W 1809 roku pełnił funkcję radcy departamentu kaliskiego. Autor wierszy , szkiców literackich ; ceniony tłumacz, m.in. komedie Terencjusza i Pieśni Osjana J. Macphersona (1790: Osjana Kaledończyka trzy poema... ) oraz fragmenty dzieła Jamesa Thomsona .
Jako właściciel Prażmowa cieszył się opinią opiekuna chłopów, którym ufundował wiejską szkołę.
Pochowany w kościele parafialnym w Burzeninie .
Wydanie (dzieła zebrane i opublikowane przez przyjaciela poety – Michała Wyszkowskiego )
Konstanty Tymieniecki, Pisma (Pisma Konstantyna Tymienieckiego ), Warszawa 1817, t. 1 i 2:
Ossyana Kaledończyka poema Lato, z poematu Tompsona Cztery pory roku komedie Terencjusza :
Dziewczyna z Andros Świekra Bracia Formion Rzezaniec Sam siebie karzący Marka Tuliusza Cycerona Leliusz, czyli rozmowa o przyjaźniDrobne pisma wierszem i prozą
Przypisy
↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 324.
↑ Kalendarzyk Polityczny Piiarski na Rok..., 1811, Warszawa 1811, s. 218.
↑ Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 367.
