Jego przodkowie wywodzili się z okolic wsi Wojsławice. Jego pradziadek, Jan Guderski, był karczmarzem, a prapradziadek Mikołaj Tatarowicz kowalem. Był synem Stanisława (robotnika kolejowego) i Anny. Kuzyn Stanisława, Albin Guderski, zmarł w 1945 roku w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen (KL)[1].
W 1934 roku był oficerem rezerwy 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu, w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 124. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty oraz pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. W latach 30. pracownik cywilny Ekspozytury Nr 2 Oddziału II Sztabu Głównego[3], urzędnik kontraktowy, kierownik podreferatu wojskowego w referacie bezpieczeństwa technicznego tej jednostki[6]. W 1938 roku uczestniczył w operacji Łom na Rusi Podkarpackiej[3] jako dowódca jednej z grup dywersyjnych[7].
Jako rzeczoznawca Ministerstwa Spraw Wojskowych został wysłany w kwietniu 1939 do Gdańska w charakterze delegata do specjalnych zadań wojskowych. W atmosferze zbliżającej się wojny zajmował się konspiracyjnymi przygotowaniami do obrony Poczty Polskiej w Gdańsku, sprowadzał broń i amunicję. Oficjalnie pracował jako urzędnik pocztowy i instruktor wychowania fizycznego[8]. Możliwe, że organizował również konspiracyjną organizację pod nazwą „Związek Jaszczurczy” lub „Jaszczurka”. 1 września 1939 objął dowództwo obrony Poczty (pod pseudonimem „Konrad”), poległ w początkowej fazie walk.
Pochowany na Cmentarzu Ofiar Hitleryzmu na gdańskiej Zaspie wraz z innymi obrońcami Poczty Polskiej, został zidentyfikowany dopiero w 1947 (ze względu na konspiracyjny charakter jego działań i śmierć większości świadków).
Nazwiskiem Konrada Guderskiego nazwano ulice na Osiedlu Świętokrzyskim w Gdańsku oraz na osiedlu Gocław (dzielnica Praga-Południe)[10] w Warszawie.
Na budynku pod adresem ul. Saska 68 w Warszawie (Saska Kępa), na wysokości pierwszego piętra, znajduje się mosiężna tablica upamiętniająca miejsce jego zamieszkania[11].
1 września 2021 roku Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu srebrną monetę kolekcjonerską „Obrona Poczty Polskiej w Gdańsku. Agresja Niemiec na Polskę” o nominale 20 zł, a Poczta Polska SA okolicznościowy znaczek o tym samym tytule[12]. Na obu walorach znajdują się podobizny Konrada Guderskiego, Jana Michonia i Alfonsa Flisykowskiego na tle historycznego budynku Poczty[12].
↑Piotr Derdej: Westerplatte-Oksywie-Hel 1939. Warszawa: Bellona, 2009, s. 64. ISBN 978-83-11-11585-9.
↑ŁukomskiŁ.G.ŁukomskiŁ., PolakP.B.PolakP., SuchcitzS.A.SuchcitzS., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 417.
↑Uchwała nr 49 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 31 stycznia 1979 roku w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy”, Warszawa, dnia 2 kwietnia 1979 r., nr 5, poz. 21, s. 2.