Komunikacja techniczna – dziedzina zajmująca się przekazywaniem informacji naukowych lub informacji technicznych[1]. Osoby z różnymi kwalifikacjami zawodowymi mogą angażować się w komunikację techniczną. Niektóre z nich są delegowane do tej roli i nazywa się ich autorami technicznymi. Specjaliści ci używają zestawu metod do badania, dokumentowania i prezentowania procesów lub produktów technicznych. Osoby odpowiedzialne za komunikację techniczną mogą umieszczać pozyskane informacje zarówno w dokumentach papierowych, na stronach internetowych, w szkoleniach komputerowych, zapisanym cyfrowo tekście, dźwięku, wideo, jak i w innych mediach. Organizacje zajmujące się rozwojem i standaryzacją tej dziedziny traktują ją jak każdą inną formę komunikacji. Koncentruje się ona jednak na tematach technicznych lub specjalistycznych i komunikuje się za pomocą technologii lub dostarcza instrukcji, jak coś zrobić[2]. W skrócie definiuje się komunikację techniczną jako komunikację rzeczową, zwykle dotyczącą produktów i usług[3]. ITCQF definiuje komunikację techniczną jako „zbiór wielu dyscyplin przenikających się wzajemnie, których celem jest efektywne przekazanie specyficznych informacji osobom, chcącym osiągnąć konkretny efekt swojego działania”[4].
Niezależnie od definicji komunikacji technicznej, nadrzędnym celem tej praktyki jest tworzenie łatwo dostępnych informacji dopasowanych do określonej grupy odbiorców[5].
Przypisy