Założycielem nowej kolonii była „Wirgińska Kompania Londyńska” (ang. The Virginia Company of London)[2]. W 1606 roku wydano przez angielskiego króla Jakuba Ipierwszą kartę Wirginii, dokument regulujący tryb osadnictwa na nowych ziemiach w Ameryce Północnej. Na mocy tego aktu powstała czternastoosobowa Rada Królewska dla Wirginii, która objęła zarząd nad obszarami rozciągającymi się wzdłuż amerykańskiego wybrzeża między 34 a 45 równoleżnikiem[6].
Pierwszą już nieistniejącą osadą był Jamestown, założona w 14 maja 1607 na północnym brzegu rzeki James, na terytorium IndianPowatan. Osada powstała po wylądowaniu w Ameryce trzech angielskich niewielkich statków: „Susan Constant”, „Godspeed” i „Discovery”, należących do pierwszej wyprawy Wirgińskiej Kompanii Londyńskiej, z grupą 39 marynarzy i 104 przyszłych osadników na pokładzie, pod dowództwem kapitanów Christophera Newporta(inne języki), Bartholomew Gosnolda i Johna Ratcliffe’a(inne języki)[7][8]. Od września 1608 pierwszym przywódcą („admirałem”) osady został kapitan John Smith, pokonując w wyborach kontrkandydata Johna Ratcliffe’a. W październiku tego samego roku dotarł do osady statek z zaopatrzeniem – „Mary and Margaret” – na pokładzie którego znajdowało się 17 dalszych osadników (ang. seaventie), głównie „Holendrów, Niemców i Polaków”[9][10].
Pierwszym dochodowym towarem Wirginii był tytoń, którego produkcja miała znaczący wpływ na model społeczny kolonii[7][8].
W latach 1609–1610 w Jamestown miała miejsce klęskagłodu, tak zwany „Czas Głodu” (ang. Starving Time) który przetrwało zaledwie 65 kolonistów. Mieszkańcy dopuszczali się nawet kanibalizmu[12].
W 1619, gdy liczba mieszkańców przekroczyła tysiąc, powstała „Rada Mieszkańców” (ang. The House of Burgesses). Jednym z pierwszych jej zarządzeń była rozbudowa plantacji w centra handlowo-rzemieślnicze tak, by po jakimś czasie zaczęły przekształcać się w ośrodki miejskie, stolice hrabstw. W tym samym roku wybuchł strajkpolskich hutników szkła walczących o równouprawnienie polityczne – pierwszy w historii Ameryki Północnej strajkrobotniczy[13][14].
Również w tym samym roku sprowadzono do kolonii pierwszych 20 czarnychniewolników, którzy początkowo mieli trafić do Hiszpanii, jednakże zostali przejęci przez piratów pod holenderską banderą i skierowani do portu w Wirginii. Nie byli to jednak pierwsi niewolnicy w historii Ameryki, już wcześniej ubodzy Irlandczycy, Anglicy, Holendrzy czy Niemcy, którzy nie mieli pieniędzy na podróż przez Ocean Atlantycki, po dotarciu na miejsce stawali się własnością osadników i mieli w obowiązku przepracować wyznaczoną liczbę lat, dostając w zamian jedynie wyżywienie i miejsce do spania. Po spełnieniu tego warunku, odzyskiwali wolność i otrzymywali własny kawałek ziemi[15][16][17].
W 1624 roku król Jakub I cofnął statut Kompanii Wirgińskiej, a kolonia przeszła pod władzę królewską jako kolonia królewska (ang. royal colony). Po angielskiej wojnie domowej w latach 1642–1651 Wirginia została nazwana przez króla Karola II „Starym Dominium” (ang. The Old Dominion) ze względu na lojalność wobec monarchii w czasach Protektoratu i Wspólnoty Angielskiej[7].
W 1676 doszło do rebelii przeciwko rządom królewskiego gubernatora, sir Williama Berkeleya. Powstaniu przewodził jego krewniak, plantator, niejaki Nathaniel Bacon; skutkiem było spalenie osady Jamestown do gruntu[b]; po kolejnym pożarze w roku 1699 zdecydowano o przeniesieniu pozostałych kolonistów do dawnej Middle Plantation, dziś Colonial Williamsburg w Williamsburgu i ustanowieniu ją nową stolicą Wirginii[19][20].
Wirginia była jedną z trzynastu kolonii brytyjskich, które w 1775 roku przyłączyły się do rewolty przeciwko królowiJerzemu III i wzięły udział w rewolucji amerykańskiej[23]. 12 czerwca 1776 roku uchwalono Deklaracje praw Wirginii, akt prawny napisany przez George’a Masona, opierający się na zasadach wyznawanych przez Johna Locke’a, zgodnie z którymi prawa człowieka stanowią fundament istnienia nowo powstałego państwa amerykańskiego, którego Wirginia stała się częścią[24]. W 1783 roku został podpisany traktat paryski, w którym Wielka Brytania uznała niepodległość Stanów Zjednoczonych[25].
↑Questions about Virginia.. The Library of Virginia. [dostęp 2017-06-20]. Cytat: „Virginia was named for Queen Elizabeth I of England, who was known as the Virgin Queen. Historians think the English adventurer Sir Walter Raleigh suggested the name about 1584. (ang.).
↑Heinemann, Ronald L.; Kolp, John G.; Parent, Jr., Anthony S.; Shade, William G. (2007). Old Dominion, New Commonwealth. Charlottesville (ang.): University of Virginia Press. ISBN 978-0-8139-2609-4.