Kokorycz pusta

Kokorycz pusta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

makowate

Rodzaj

kokorycz

Gatunek

kokorycz pusta

Nazwa systematyczna
Corydalis cava (L.) Schweigg. & Körte
Fl. erlang. 2:44. 1811
Synonimy
  • Corydalis tuberosa DC.
  • Fumaria bulbosa var. cava L.[3]
Multimedia w Wikimedia Commons
Łany różnokolorowych kokoryczy pustych w siedlisku

Kokorycz pusta (Corydalis cava) – gatunek byliny należący do rodziny makowatych i podrodziny dymnicowych. Występuje w stanie dzikim na rozległych obszarach Europy, w Azji Zachodniej (Turcja, Iran) i na Kaukazie[3]. W Polsce jest dość pospolita zarówno na niżu, jak i w Karpatach i Sudetach po regiel dolny.

Morfologia

Łodyga
W dole bez łuskowatych liści. Ma wysokość 10–35 cm[4].
Liście
Liści łodygowych 2–3. Są dwukrotnie trójdzielne, o wydłużonych, głęboko wcinanych odcinkach.
Kwiaty
Czerwonawe, nierzadko białe lub kremowe, różowe lub żółte z ostrogą o takiej samej długości, jak płatki. Mają długość 10–35 mm. Gęsty kwiatostan tworzący grono 10–20 kwiatów. Przysadki kwiatowe jajowate i niepodzielone.
Część podziemna
Bulwa z korzeniami wyrastającymi na całej powierzchni. Starsze bulwy z pustymi przestrzeniami (stąd gatunkowa nazwa rośliny).
Owoc
Torebka z nasionami o średnicy 3–3,5 mm. Torebka wyrasta na 3 razy krótszym od niej trzonku.
  • Pokrój
    Pokrój
  • Przecięta bulwa
    Przecięta bulwa
  • Liść
    Liść
  • Kwiatostany kokoryczy pełnej (po lewej) i pustej (po prawej)
    Kwiatostany kokoryczy pełnej (po lewej) i pustej (po prawej)
  • Kwiaty białe
    Kwiaty białe
  • Kwiaty jasnoróżowe
    Kwiaty jasnoróżowe
  • Kwiaty ciemnoróżowe
    Kwiaty ciemnoróżowe
Gatunki podobne
Kokorycz pełna. Najłatwiej rozróżnić po przysadkach (kokorycz pełna ma trójdzielne), lub bulwach (kokorycz pełna ma pełne).

Biologia i ekologia

Rozwój
Bylina, geofit. Kwitnie od marca do maja.
Siedlisko
Występuje w lasach liściastych, przede wszystkim bukowych, w łęgach, grądach, zaroślach. Gleby głównie żyzne, luźne, dość wilgotne. Chętnie na miejscach ciepłych.
Fitosocjologia
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Fagetalia[5].

Roślina trująca.

Interakcje międzygatunkowe
Jest rośliną żywicielską larw chronionego motyla niepylaka mnemozyny[6].
Zmienność
Tworzy mieszańce z kokoryczą pełną[7].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).
  3. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
  4. ↑ F. Činčura, V. Feráková, J. Májovský, L. Šomšak, J. Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990, s. 100. ISBN 83-09-01473-2.
  5. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. ↑ Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska, Motyle dzienne, wyd. Multico, Warszawa 2010, s. 81.
  7. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.