Kościół św. Stanisława Biskupa

nr rej. A/40[1] z dnia 14.04.1966
dawna cerkiew greckokatolicka
Elewacja frontowa
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Jarczów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Stanisława
Wezwanie	św. Stanisława Biskupa
Historia Data zakończenia budowy 1755 Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka Poprzednie wyznanie greckokatolickie prawosławne
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno modrzewiowe Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Jarczów Jarczów, kościół
Położenie na mapie Polski Jarczów, kościół
Położenie na mapie województwa lubelskiego Jarczów, kościół
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego Jarczów, kościół
50°25′26,1″N 23°35′24,1″E/50,423917 23,590028
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół świętego Stanisława Biskupa – dawna cerkiew greckokatolicka, obecnie nieużytkowany kościół rzymskokatolicki należący do dekanatu Tomaszów - Południe diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Jest jedynym rejestrowanym zabytkiem wsi. Jej wizerunek widnieje w herbie gminy Jarczów^[2].

Świątynia została zbudowana jako cerkiew unicka pod wezwaniem Świętego Mikołaja z Miry w 1755 roku. W 1870 roku cerkiew została przejęta przez prawosławnych wiernych. W 1910 roku była remontowana. W 1921 roku świątynia została zamieniona na kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Świętego Stanisława Biskupa. W 1951 i 1963 roku zostały wyremontowane dachy i stropy.

• 
  Elewacja wschodnia
• 
  Widok od strony południowej
• 
  Elewacja zachodnia

Świątynia jest jednonawowa, posiadająca konstrukcję zrębową. Budowla jest orientowana, wybudowana z drewna modrzewiowego. kościół jest trójdzielny. Składa się z prezbiterium mniejszego od nawy, zamkniętego trójbocznie z dwoma zakrystiami z lewej i prawej strony. Kruchta znajduje się z przodu nawy i mieści na piętrze dzwonnicę o konstrukcji słupowej z arkadową galeryjką. Dzwonnica nakryta jest dachem namiotowym i zwieńczona jest cebulastym hełmem. Dach kościoła jest dwukalenicowy, pokryty gontem i ozdobiony sześciokątną wieżyczką na sygnaturkę. Wieżyczka jest zwieńczona blaszanym hełmem cebulastym z latarnią. Wokół kościoła jest umieszczony wydatny okap. Wnętrze nakryte jest sklepieniem kolebkowym. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami i posiada prostą linię parapetu. Do wyposażenia kościoła należy ozdobna belka tęczowa z krucyfiksem oraz ołtarz główny powstały na przełomie XIX i XX wieku^[3].

• 
  Fragment elewacji zachodniej
• 
  Wnętrze
• 
  Konstrukcja ścian