Kościół o konstrukcji zrębowej zbudowany w 1547 roku z fundacji Czulickich herbu Czewoja[2]. Budowla ma cechy charakterystyczne dla późnego gotyku[3]. Prezbiterium jest nakryte dachem wielopołaciowym, zaś nawa dwuspadowym[2]. Od powstania kościół był wielokrotnie poddawany remontom i współczesne jego wnętrze pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku[3]. We wnętrzu świątyni pod płaskimi stropami w nawie głównej znajduje się: osiemnastowieczny ołtarz z wizerunkiem Matki Bożej Pocieszenia[2]. Elementami wyposażenia o wartości historycznej są kamienna płyta nagrobna Jana Czulickiego, późnobarokowa chrzcielnica, kielich liturgiczny z 1673 roku i XVIII wieczny Krucyfiks[3].
