Klasztor sercanów w Stopnicy

Klasztor Księży Sercanów w Stopnicy
Nowicjat Księży Sercanów w Stopnicy
Zabytek: nr rej. A.73/1-4 z 16.10.1956 i z 23.06.1967[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kąty Stare

Kościół

rzymskokatolicki

Właściciel

Sercanie
do 1979 r. Franciszkanie

Typ zakonu

męski

Fundator

Krzysztof i Anna Ossolińscy

Data budowy

1639

Położenie na mapie gminy Stopnica
Mapa konturowa gminy Stopnica, na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor Księży Sercanów w Stopnicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Klasztor Księży Sercanów w Stopnicy”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor Księży Sercanów w Stopnicy”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klasztor Księży Sercanów w Stopnicy”
Ziemia50°26′38″N 20°55′50″E/50,443889 20,930556

Klasztor oo. sercanów w Stopnicy (do 1979 r. oo. franciszkanów) – zespół klasztorny ufundowany przez Krzysztofa i Annę Ossolińskich, wybudowany w 1639 roku.

Zespół klasztorny, pozostałości zniszczonego kościoła

W 1672 w jego murach pochowano matkę Jana Chryzostoma Paska. Również sam Pasek prawdopodobnie spoczął tu w 1701 roku. Jako jeden z nielicznych klasztor nie uległ kasacji w czasie zaborów. 7 listopada 1944 przygotowujący się do odparcia ofensywy radzieckiej Niemcy wysadzili kościół klasztorny w powietrze[2]. Zabudowania klasztorne zostały odbudowane w latach powojennych. W wyniku braku zgody ówczesnych władz nie odbudowano dawnego kościoła pw. św. św. Marii Magdaleny i św. Franciszka. Zachowały się z niego wyłącznie fragmenty murów przejścia z nawy do kaplicy św. Anny, pozostałości piwnic, w których w czasie wojny ukrywała się miejscowa ludność i resztki fasady. Do niedawna ruiny te służyły klasztorowi jako dzwonnica,straciły swą funkcję po wybudowaniu nowej dzwonnicy obok bramy klasztornej. Z wnętrza kościoła ocalał obraz przedstawiający św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus oraz głowa Chrystusa z Krzyża wiszącego w ołtarzu głównym kościoła. Współczesny kościół powstał po przebudowaniu jednego ze skrzydeł klasztornych. Do wnętrza zespołu prowadzi barokowa brama. Na murze dziedzińca umieszczono epitafia pochodzące ze zniszczonego kościoła. Od 15 września 1983 roku klasztor pełni funkcję nowicjatu księży sercanów[3].


Małopolska Droga św. Jakuba

Kościół znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela i związana jest z pielgrzymowaniem do grobu św. Jakuba[4].

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 4 [dostęp 2015-10-12].
  2. Zwierzyniecki 2017 ↓, s. 17,.
  3. Historia klasztoru [online], Nowicjat Księże Sercanów, 1 kwietnia 2017 [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  4. Małopolska Droga św. Jakuba

Bibliografia

  • Robert Zwierzyniecki: Walki na przyczółku sandomierskim w latach 1944-1945. Kraków: Ridero, 2017. ISBN 978-83-8104-318-2.