Grecja
Athos
Patriarchat Konstantynopolitański
męski
ok. 15
Aleksy i Jan
1363
Klasztor Pantokratora (grec. Μονή Παντοκράτορος) – jeden z klasztorów na Górze Athos. Położony jest we wschodniej części półwyspu i jest poświęcony Przemienieniu Pańskiemu[1][2]. Zajmuje siódme z dwudziestu miejsc w atoskiej hierarchii[1][2]. Klasztor założony został najprawdopodobniej w 1363 przez stratopedarchesa Aleksego i primiceriusa Jana[1][2].
Po upadku cesarstwa bizantyjskiego klasztor był wspierany finansowo przez władców Europy Wschodniej[2]. Dwa niszczycielskie pożary miały miejsce w 1773 i 1948[2]. Katolikon klasztoru jest niewielki z powodu braku miejsca[2]. Jest zbudowany w stylu kościołów Athonitów z jedną niewielką nieregularnością, to znaczy odległość między chórami kantorów i świątyni jest niezwykle duża[2]. W świątyni znajdują się malowidła ścienne artystów ze Szkoły Macedońskiej, a niektóre części zostały przywrócone w 1854[2]. Oprócz katolikonu w klasztorze znajduje się osiem kaplic[2]. Najbardziej imponująca, poświęcona Zaśnięciu Matki Boskiej, znajduje się w katolikonie na lewo od eso-narthex[2]. Refektarz jest wbudowany w zachodnie skrzydło murów klasztoru[2]. Biblioteka klasztoru przechowuje około 350 rękopisów, 2 zwoje liturgiczne i około 3500 drukowanych ksiąg[1][2]. Dokumenty klasztorne pisane są w języku greckim i tureckim, a jeden z dokumentów nawet w wołoskim. Większość dokumentów pochodzi z XVII wieku. W ostatnich latach z biblioteki skradziono kilka kodeksów[2]. Wśród skarbów klasztoru najbardziej znaczący jest fragment Prawdziwego Krzyża[2].
W 1990 był zamieszkany przez 66 mnichów[2]. W klasztorze mieszka dziś około 15 mnichów.
Lokasi Pengunjung: 52.14.240.180