Klasztor Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu

Państwo	Polska
Miejscowość	Sosnowiec
Kościół	Kościół katolicki
Rodzaj klasztoru	dom zakonny
Właściciel	Karmelitanki Dzieciątka Jezus
Prowincja	wrocławska
Typ zakonu	żeński
Liczba zakonnic	ok. 30
Założyciel klasztoru	o. Anzelm Gądek s. Janina Kierocińska
Data budowy	lata 20. XX wieku
Położenie na mapie Polski Klasztor Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu
50°15′00″N 19°01′00″E/50,250000 19,016667
Strona internetowa

Klasztor Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu – klasztor macierzysty Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Rozpoczął działalność w 1921 roku.

Klasztor rozpoczął działalność 31 grudnia 1921 roku z inicjatywy o. Anzelma Gądka i siostry Teresy Kierocińskiej. Zakonnice podjęły w Sosnowcu działalność społeczną prowadząc sierociniec, dom spokojnej starości oraz jadłodajnię dla ubogich^[1]. Klasztor w Sosnowcu jest pierwszym klasztorem Zgromadzenia Karmelitanek Dzieciątka Jezus.

Podczas II wojny światowej karmelitanki chroniły dziewczęta przed wywiezieniem do Niemiec, pomagały w ruchu konspiracyjnym, ukrywały żołnierzy Armii Krajowej i dzieci żydowskie, prowadziły tajne nauczanie, kuchnię dla biednych i sierociniec (później dom dziecka) organizowały pomoc dla więźniów w Oświęcimiu. Po wojnie podjęły posługę katechetyczną i apostolską na terenie miasta, która trwa do dziś^[2].

Zakonnice należące do zgromadzenia uczą religii w Szkole Podstawowej nr 19 w Sosnowcu^[3], a także pomagają w prowadzeniu chóru i sprawach organizacyjnych w pobliskim kościele św. Rafała Kalinowskiego w Sosnowcu. Ponadto w klasztorze zorganizowano świetlicę „U Matki Teresy” dla dzieci z rodzin ubogich i dysfunkcyjnych^[4].

W klasztorze znajduje się okno życia należące do sosnowieckiego oddziału Caritas. Okno dotychczas wykorzystano dwa razy: w 2018^[5] i 2020^[6] roku.

Decyzję utworzenia Muzeum podjęto w 2006 roku na Kapitule Generalnej Zgromadzenia. Po przeprowadzonej ekspertyzie stwierdzono, iż stanu techniczny budynku wymagał gruntownego remontu. Prace remontowe trwały 6 lat (2008 – 2014). Aranżację wnętrz wykonano według projektu Józefa Karkoszki^[2].

Poświęcenia i otwarcia muzeum dokonał Grzegorz Kaszak, ordynariusz diecezji sosnowieckiej 31 grudnia 2016 r., w 95. rocznicę powstania Zgromadzenia.

Placówka jest obiektem całorocznym, udostępnionym do zwiedzania w poniedziałki, wtorki (9.00–12.00) oraz środy (15.00–18.00).

Wstęp do muzeum jest bezpłatny. Placówka utrzymuje się z dobrowolnych ofiar.

Ekspozycja muzealna zlokalizowana jest w 11 pomieszczeniach, urządzonych tematycznie^[7]:

• Recepcja
• Zakrystia - w tym pomieszczeniu można zobaczyć m.in. paramenty liturgiczne oraz ornaty haftowane przez M. Teresę i siostry
• Kaplica pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus - to najstarsza kaplica Zgromadzenia. Ściany kaplicy zdobi droga krzyżowa namalowana przez s. Marcelinę Jachimczak.
• Sala prezentująca życie świeckie Janiny Kierocińskiej – ekspozycja ukazuje dawny Wieluń: dom Kierocińskich oraz zdjęcia rodzinne, a także okno z domu rodzinnego
• Sala multimedialna
• Sala ukazująca początki Zgromadzenia - na tle panoramy dworca kolejowego w Sosnowcu i kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP prezentują się ówczesne warunki życia mieszkańców miasta
• Odrestaurowana cela Matki Teresy - można tu zobaczyć oryginalne meble i przedmioty codziennego użytku Sługi Bożej (notatki osobiste, akt profesji, habit, binokle, zegarek, itp.).
• Klasa szkolna i pracownia krawiecko-hafciarska – ekspozycja zapoznaje z działalnością dydaktyczno-wychowawczą sióstr
• Sala Miłosierdzia – ekspozycja poświęcona działalności charytatywnej Zgromadzenia. Fotoplansze ukazują ludzi, którzy tutaj doświadczyli pomocy, zwłaszcza w okresie okupacji hitlerowskiej. Obok fotografii dyplomu i medalu Sprawiedliwy wśród Narodów Świata przyznanych Teresie Kierocińskiej widnieją zdjęcia uratowanych przez nią osób pochodzenia żydowskiego^[8].
• Korytarz z obrazami s. Marceliny Jachimczak – znajduje się tutaj kolekcja obrazów przedstawiająca sceny z życia M. Teresy Kierocińskiej, a także niektóre dokumenty związane z procesem beatyfikacyjnym Sługi Bożej, takie jak: „Positio” czy Dekret o heroiczności cnót.
• Rozmównica Anzelma Gądka - w tym pomieszczeniu w czasie okupacji siostry ukrywały żołnierzy Armii Krajowej i udzielały im potrzebnej pomocy.

Łączna powierzchnia ekspozycji muzealnej stałej to 390 m². Zgromadzone eksponaty są stanowią własność Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus.

W muzeum prowadzone są zajęcia edukacyjne dla dzieci i młodzieży