Kierunek radiowy (K/R) – układ dwóch radiostacji rozmieszczonych w różnych punktach, przeznaczony do utrzymania łączności radiowej pomiędzy tymi punktami[1].
Charakterystyka
Kierunek radiowy to sposób organizacji łączności radiowej pomiędzy dwoma korespondentami (dowódcami, sztabami, punktami dowodzenia itp.). W zależności od posiadanych częstotliwości i możliwości technicznych środków radiowych, łączność może być utrzymywana w simpleksie, dupleksie, a wymiana radiowa może zapewnić transmisję mowy, danych, obrazu, bezpośrednio lub za pomocą radiostacji pośredniczącej[2].
Do zalet pracy w kierunkach radiowych zaliczyć można dobre maskowanie pracy własnych radiostacji i efektywne wykorzystanie anten kierunkowych. Wady sposobu organizacji łączności w kierunku radiowym to konieczność dysponowania dużą liczbą środków i potrzeba zarządzania dużą ilością danych (częstotliwości, kryptonimy radiostacji itp.)[3].
Rodzaje K/R
W zależności od przeznaczenia wyróżnia się następujące kierunki radiowe[4]:
stały K/R w którym radiostacje pracują nieprzerwanie na odbiór i posiadają możliwość wzajemnego wywołania się w dowolnym czasie i prowadzenia wymiany radiowej;
dyżurny K/R w którym radiostacja jednego korespondenta pracuje cięgle na odbiór, a drugiego włącza się tylko dla przeprowadzenia wymiany;
rezerwowy K/R organizowany w celu zapewnienia możliwości dokonania manewru relacjami łączności w trakcie trwania walki;
skryty K/R organizowany w celu zabezpieczenia systemu łączności w okresie celowych zakłóceń przeciwnika.