Kibel (z niem.Kübel) – dawna jednostka objętości używana w Polsce w górnictwie i hutnictwie (kibel górniczy lub hutniczy). Jeden kibel mieścił w sobie 35 garncy lub 5,596 stóp sześciennych (0,14 m³).
Bibliografia
H. Łabęcki: Górnictwo w Polsce. Opis kopalnictwa i hutnictwa polskiego pod względem technicznym, historyczno-statystycznym i prawnym, t. I, Warszawa 1841, s. 372.