W 2015 utrzymała mandat posłanki na kolejną kadencję parlamentu[4], 9 kwietnia tegoż roku ponownie zaprzysiężona na urząd ministra spraw zagranicznych w drugim gabinecie dotychczasowego premiera[5]. Podała się do dymisji 1 lipca 2015 po orzeczeniu stołecznego sądu, z którego wynikała jej współodpowiedzialność za zadłużenie upadłego przedsiębiorstwa jej ojca[6]. Zakończyła urzędowanie 15 lipca 2015, następnego dnia na stanowisku ministra zastąpiła ją Marina Kaljurand[7].
W wyborach w 2019 ponownie z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję[8]. W styczniu 2021 objęła stanowisko ministra finansów w powołanym wówczas rządzie Kai Kallas[9]. Pozostała na tym stanowisku również w utworzonym w lipcu 2022 drugim gabinecie dotychczasowej premier[10]. Zakończyła urzędowanie w październiku 2022, złożyła rezygnację w związku z ubieganiem się o funkcję audytora w Europejskim Trybunale Obrachunkowym[11]. W grudniu 2022 została powołana na ten urząd na okres sześcioletniej kadencji od stycznia 2023[12].
Życie prywatne
Córka Väina i Siiri, ma dwóch braci: Stena, który został kierowcą wyścigowym, i Kristiana[13]. Od 2012 zamężna z socjologiem i politykiem Rainem Rosimannusem[14].
